ciasto nadziewane | |
Pierogi gotowane (u góry) i pieczone (u dołu) | |
Kuchnia |
m.in. polska, chińska, włoska, rosyjska, ukraińska, meksykańska, indyjska, żydowska |
---|---|
Miejsce powstania | |
Obróbka żywności |
gotowanie, gotowanie na parze, smażenie, pieczenie |
Składniki | |
Pierogi – ogólnie: kawałki cienkiego, elastycznego i dobrze zlepiającego się ciasta napełnione najrozmaitszymi farszami i ugotowane w wodzie lub na parze, upieczone, usmażone czy grillowane; ciasto może zostać zrobione z dowolnego rodzaju mąki (pszennej, ryżowej, kukurydzianej, żytniej, gryczanej) z dodatkiem wody, jaj, drożdży i tłuszczu (masła, oleju, smalcu), śmietany oraz innych dodatków smakowo-zapachowo-barwiących[1]; przy czym ciasto powinno być dostosowane do farszu[2]; pierogi mogą mieć rozmaite kształty np. stożka, sakiewki, trójkąta, półkrążka; potrawa, którą można spotkać w wielu kuchniach na całym świecie, np. w kuchniach polskiej, włoskiej, rosyjskiej, ukraińskiej, meksykańskiej, indyjskiej czy żydowskiej; jest to kulinarny koncept pochodzący z Chin, który na ziemie polskie dotarł prawdopodobnie w XIII wieku[3].
W Polsce: potrawa mączna kuchni staropolskiej i polskiej, słone lub słodkie nadzienie zawinięte w kawałek najczęściej pszennego ciasta makaronowego, rzadziej drożdżowego. Ze względu na proces obróbki termicznej wyróżnia się trzy rodzaje pierogów: gotowane (najbardziej powszechne), pieczone i smażone. Pierogi mogą być różnej wielkości: od maleńkich uszek aż po olbrzymi pojedynczy pieróg, który kroi się w plastry przed podaniem. Pierogi z nadzieniem słonym podaje się na gorąco na obiad lub kolację. Pierogi nadziewane na słodko zaliczane są do legumin[4] i podawane są też jako deser. Do powszechnie znanych należą pierogi ruskie, pierogi z farszem mięsnym i pierogi z kiszoną kapustą z grzybami. Pierogi występują też w licznych odmianach regionalnych.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Szulborski
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ciasto-K.Okrasa
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie gryczane-Lpt