Pingwin cesarski

Pingwin cesarski

Aptenodytes forsteri[1]
G.R. Gray, 1844
Para dorosłych pingwinów cesarskich i młody osobnik
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	pingwiny
Rodzina	pingwiny
Rodzaj	Aptenodytes
Gatunek	pingwin cesarski
Synonimy
Aptenodytes excelsior Iredale & Mathews, 1935[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
bliski zagrożenia
Zasięg występowania
kolonie lęgowe      obszary nielęgowe      sporadycznie widywane osobniki zabłąkane
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Pingwin cesarski (Aptenodytes forsteri) – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), endemiczny dla Antarktydy. Jest największym żyjącym przedstawicielem tej rodziny. Nielot, ma opływowe ciało, a skrzydła usztywnione i spłaszczone w płetwy, odpowiednie do życia w siedlisku morskim. Ptaki te osiągają wysokość do 130 cm i ważą do 45 kg. Samce i samice mają podobne upierzenie. Ich pióra głowy i grzbietu są czarne i ostro kontrastują z białym brzuchem i jasnożółtymi: piersią i obszarami wokół uszu.

Jego dieta składa się głównie z ryb, ale obejmuje również skorupiaki, takie jak kryl, i głowonogi, np. kałamarnice. Podczas polowania może pozostawać zanurzony około 20 minut, nurkując na głębokość 535 m. Ułatwia to kilka przystosowań jego organizmu, w tym niezwykła struktura hemoglobiny, która pozwala na funkcjonowanie przy niskim poziomie tlenu, zdolność do ograniczania metabolizmu, jak również kości niezawierające przestrzeni wypełnionych powietrzem, co zmniejsza barotraumę.

To jedyny gatunek pingwina odbywający lęgi w czasie antarktycznej zimy^[4]. Przemierza 50–120 km przez obszary pokryte lodem, by dotrzeć do kolonii lęgowych, które mogą skupiać ponad kilka tysięcy osobników. Samica składa pojedyncze jajo, które samiec wysiaduje przez nieco ponad dwa miesiące, podczas gdy partnerka wraca do morza, by zdobywać pokarm. Następnie rodzice na zmianę żerują na morzu i opiekują się pisklęciem w kolonii. Długość życia na wolności wynosi zazwyczaj 20 lat, choć zaobserwowano, że niektóre osobniki mogą dożywać 50.