Plazmotron

Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Plazmotron (palnik plazmowy) – urządzenie do wytwarzania plazmy zimnej o temperaturze do 30 000 K^[1].

Istnieją dwa podstawowe typy plazmotronów: z łukiem wewnętrznym oraz z łukiem zewnętrznym. Różnią się one między sobą sposobem wytwarzania łuku elektrycznego, który w tym pierwszym przypadku powstaje w palniku plazmowym pomiędzy dwiema wewnętrznymi elektrodami. Natomiast łuk zewnętrzny powstaje pomiędzy elektrodą wewnętrzną palnika, a obrabianym materiałem (który w takim przypadku musi być dobrym przewodnikiem elektrycznym).^{[potrzebny przypis]}

W obu typach konstrukcji obojętny gaz (argon, azot, itp.) zostaje ogrzany w palącym się łuku elektrycznym i tworzy strumień plazmy kierowany następnie z palnika do obrabianego materiału.^{[potrzebny przypis]}

Moc plazmotronów małej i średniej mocy zawiera się w zakresie od kilku do kilkuset kilowatów. Buduje się także plazmotrony dużej mocy do kilkudziesięciu megawatów^[2].