Pogrom kielecki – seria napadów na ludność żydowską, jaka miała miejsce 4 lipca 1946 roku w Kielcach. Pogromu dokonali mieszkańcy Kielc oraz żołnierze Ludowego Wojska Polskiego, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej.
Bezpośrednią przyczyną pogromu była plotka o uwięzieniu przez Żydów w piwnicy budynku przy ul. Planty 7 ośmioletniego chłopca – Henryka Błaszczyka, w celu dokonania na nim mordu rytualnego[a]. W wyniku pogromu zginęło 37 Żydów, 35 zostało rannych. Zginęło też trzech Polaków[1][2].
Pogrom kielecki wzburzył część opinii publicznej w Polsce i w większym stopniu za granicą[3][4]. Spowodował falę emigracji Żydów z Polski[5][6] i innych krajów europejskich do Izraela oraz przyczynił się do rozpowszechnienia w świecie stereotypu Polaka-antysemity[7].
Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Stanisław Meducki, Zenon Wrona: Antyżydowskie wydarzenia kieleckie 4 lipca 1946 roku. T. 1. Kielce: Kieleckie Towarzystwo Naukowe, 1992, s. 201. ISBN 83-900145-8-0. (pol.).
- ↑ Andrzej Kaczyński: Pogrom na Plantach. 2006-07-01. [dostęp 2011-01-15]. Cytat: Na Plantach zginęło trzech Polaków, wojskowych. Dwóch trafiły pociski wystrzelone z góry, prawdopodobnie z okna w pierwszej fazie pogromu, kiedy jeszcze nie wszyscy Żydzi zostali rozbrojeni. Nie wiadomo, jak zginął trzeci; był po cywilnemu.
- ↑ Kamiński Ł., Żaryn, J. (red.): Wokół pogromu kieleckiego (recenzja). [w:] Dia-pozytyw [on-line]. [dostęp 2011-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-06)]. Cytat: Po szoku, jaki wywołał pogrom zapada cisza trwająca kilkadziesiąt lat. Pierwsza przerywa milczenie prof. Krystyna Kersten, która publikuje na łamach Tygodnika Solidarność w grudniu 1981 roku artykuł o okolicznościach i przebiegu pogromu kieleckiego.
- ↑ Bozena Szaynok. The Jewish pogrom in Kielce, July 1946: new evidence. „Intermarium”. 1 (3). [dostęp 2011-01-15]. Cytat: After the Kielce pogrom, the situation changed drastically. Both Jewish and Polish reports spoke of an atmosphere of panic among Jewish society in the summer of 1946. Jews no longer believed that they could be safe in Poland. (ang.). brak numeru strony
- ↑ Pogrom Żydów w Kielcach. polin.pl. [dostęp 2024-04-10].
- ↑ Bozena Szaynok. The Jewish pogrom in Kielce, July 1946: new evidence. „Intermarium”. 1 (3). [dostęp 2011-01-15]. Cytat: The pogrom in Kielce was a turning point in the post-war history of Jews in Poland. After the pogrom, the majority of the Jews remaining in Poland decided to leave. Until July 1946, some groups of Jews had wanted to stay in Poland in spite of dominant influence exerted by Zionism. Before the pogrom, an average of one thousand Jews crossed the Polish border illegally each month. In July, August, and September 1946, over sixty thousand Jews left Poland.. (ang.). brak numeru strony
- ↑ David S. Wyman, Charles H. Rosenzveig: The World Reacts to the Holocaust. The Johns Hopkins University Press, 1996, s. 113. Cytat: The violence brought international notoriety to postwar Poland.