RoHS

RoHS (ang. Restriction of Hazardous Substances) – unijna dyrektywa Restriction of Hazardous Substances (2002/95/EC), z 27 stycznia 2003 roku, wprowadzona w życie 1 lipca 2006 roku. Dyrektywa ta została transponowana do prawa polskiego Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 27 marca 2007 roku (Dz.U. z 2007 r. nr 69, poz. 457). Celem wprowadzenia dyrektywy jest zmniejszenie ilości substancji niebezpiecznych przenikających do środowiska z odpadów elektrycznych i elektronicznych. W pierwotnym brzmieniu dyrektywa ta była połączona z dyrektywą WEEE^[1], jednak w wyniku prac legislacyjnych Komisji Europejskiej dyrektywy te rozłączono od siebie. Dyrektywa RoHS obejmuje swoim działaniem ograniczenia na etapie produkcji we wprowadzaniu substancji niebezpiecznych w elektronice, natomiast WEEE^[1] odpowiada za odpowiednią zbiórkę i utylizację produktów elektronicznych, traktowanych jako odpady. Zamysłem ustawodawców było, aby dyrektywy odzwierciedlały czas życia produktów, do których się odnoszą. Dyrektywa RoHS nie jest dyrektywą "nowego podejścia" (ang. new approach), tzn. towary nie wymagają ogólnego systemu oceny zgodności (oznakowania CE). W dniu 8 czerwca 2011 Parlament Europejski przyjął zmienioną dyrektywę ws. ograniczenia używania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym – ROHS 2011/65/UE, która weszła w życie 3 stycznia 2013 r., zastępując dyrektywę 2002/95/WE. Nowy ROHS jest już oparty na zasadach obowiązujących dla dyrektyw nowego podejścia, które uwzględniają tzw. Nowe Ramy Prawne Decyzji (WE) 768/2008.