Imię i nazwisko |
Roy Kelton Orbison |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 kwietnia 1936 |
Data i miejsce śmierci |
6 grudnia 1988 |
Przyczyna śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
muzyk, piosenkarz, autor piosenek |
Aktywność |
1953–1988 |
Wydawnictwo |
Sun, Monument, MGM, London, Mercury, Asylum, PolyGram, Virgin |
Powiązania |
Traveling Wilburys, Teen Kings, The Wink Westerners, Class of '55 |
Strona internetowa |
Roy Kelton Orbison (ur. 23 kwietnia 1936 w Vernon, zm. 6 grudnia 1988 w Hendersonville[1]) – amerykański piosenkarz, autor tekstów i muzyk.
Był znany przede wszystkim ze swojego charakterystycznego stylu śpiewania, złożonych strukturalnie piosenek, i ciemnych, emocjonujących ballad. Jego muzyka została opisana przez krytyków jako operowa, zyskując pseudonim „Carusa rocka” i „The Big O.”. Wiele utworów Orbisona wyrażały wrażliwość w czasach, gdy większość wykonawców rock and rollowych decydowała się na wyzywającą męskość. Największymi przebojami w jego karierze były: „Blue Bayou”, „I Drove All Night”, „Running Scared”, „Crying”, „In Dreams”, „It’s Over”, „Dream Baby (How Long Must I Dream)”, „Only the Lonely”, „Mean Woman Blues”, „You Got It”, „California Blue” i „Oh, Pretty Woman”. Znany był także ze swojej wstydliwości i traumy, które zwalczał, nosząc ciemne okulary przeciwsłoneczne.