Motto gali |
The Biggest Royal Rumble in History | |||
---|---|---|---|---|
Motyw muzyczny |
Living in a Dream – Finger Eleven | |||
Informacje | ||||
Promocja | ||||
Brandy | ||||
Data |
30 stycznia 2011 | |||
Widownia |
15 113 | |||
Hala | ||||
Miejsce | ||||
Gale WWE Network – chronologicznie | ||||
| ||||
Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
|
Royal Rumble (2011) – dwudziesta czwarta gala wrestlingu w chronologii cyklu Royal Rumble wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 30 stycznia 2011 w TD Garden w Bostonie w stanie Massachusetts.
Gala opierała się na Royal Rumble matchu, a zwycięzca tradycyjnie otrzymał walkę o mistrzostwo świata na tegorocznej WrestleManii. W przypadku gali w 2011 roku zwycięzca otrzymał wybór, o które mistrzostwo będzie walczył na WrestleManii XXVII. Zwycięzca mógł wybrać walkę o WWE Championship (brandu Raw) lub World Heavyweight Championship (brandu SmackDown). Było to ostatnie Royal Rumble zorganizowane w ramach pierwszego podziału na brandy, który zakończył się w sierpniu, ale został przywrócony w lipcu 2016 roku.
Na gali odbyły się cztery walki. Walką wieczoru był tytułowy Royal Rumble match, w którym wzięło udział 40 uczestników obu brandów zamiast zwyczajowych 30 — był to jak dotąd jedyny Royal Rumble match, w którym wzięło udział 40 uczestników. Zwyciężył Alberto Del Rio ze SmackDown, który jako ostatniego wyeliminował Santino Marellę z Raw. Główną walką brandu Raw była walka o WWE Championship pomiędzy panującym mistrzem The Mizem i Randym Ortonem, którą Miz wygrał, tym samym zachowując tytuł. Główną walką brandu SmackDown była walka pomiędzy Edge'em, a Dolphem Zigglerem o World Heavyweight Championship, które Edge wygrał i zachował tytuł. W karcie walka znalazł się również fatal four-way match o WWE Divas Championship, w którym Natalya broniła tytuł przeciwko Eve Torres, Layli i Michelle McCool; Torres wygrała i zdobyła mistrzostwo. Podczas walki wieczoru miały miejsce powroty Bookera T, który opuścił federację w 2007 roku, oraz Kevina Nasha, podczas swojego pierwszego występu w WWE od 2003 roku, który pojawił się pod postacią Diesela po raz pierwszy od Royal Rumble z 1996 roku.