Roztocze (kraina)

Roztocze
	; Roztocze Środkowe
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Wyżyny Polskie
Podprowincja	Wyżyna Lubelsko-Lwowska
Makroregion	Roztocze
Zajmowane ; jednostki ; administracyjne	Polska; – woj. lubelskie; – woj. podkarpackie; Ukraina; – obwód lwowski
	Informacje w Wikipodróżach

Roztocze^[1] (343.2) – kraina geograficzna łącząca Wyżynę Lubelską z Podolem, wyraźnie wypiętrzony wał wzniesień, szerokości 12–32 km i długości około 180 km, przebiegający z północnego zachodu, od Kraśnika, na południowy wschód do Lwowa. Roztocze oddziela Wyżynę Lubelską i Wyżynę Wołyńską od Kotliny Sandomierskiej i Kotliny Naddniestrzańskiej.

Najwyższe wzniesienie Roztocza osiąga 414 m n.p.m.^[2] (poza granicami Polski), w Polsce najwyższe wzniesienia to Długi Goraj (391,5 m n.p.m.) i Wielki Dział (390,4 m n.p.m.).

Na Roztoczu z uwagi na niepowtarzalne walory przyrodnicze utworzono Roztoczański Park Narodowy, parki krajobrazowe oraz rezerwaty (m.in. Sołokija czy Nad Tanwią).

↑ Pierwszą wzmiankę o Roztoczu podał Stanisław Staszic w zapiskach z podróży w 1799 roku. Nazwa Roztocze pojawiła się dopiero pod koniec XIX wieku w opracowaniach geografów i geologów galicyjskich (B. Gustawicz 1881). Określenie to wywodzi się od gwarowego słowa roztoka, oznaczającego dział wodny. Prace A. M. Łomnickiego (1884–1898) przyczyniły się do wyodrębnienia Roztocza jako odrębnej krainy. Badania prowadzone na przełomie XIX i XX wieku dotyczyły wyłącznie jego południowej części, znajdującej się wówczas w granicach Galicji, stąd też pierwotnie stosowano nazwę Roztocze Lwowsko-Tomaszowskie. (Buraczyński 2002 ↓, s. 11–16, 71–74).
↑ Według nowszych publikacji najwyższymi wzniesieniami Roztocza są: Czartowska Skała (409,0 m n.p.m.) i Wysoki Zamek (409,5 m n.p.m.). (Buraczyński 2002 ↓, s. 192).

[1] Pierwszą wzmiankę o Roztoczu podał Stanisław Staszic w zapiskach z podróży w 1799 roku. Nazwa Roztocze pojawiła się dopiero pod koniec XIX wieku w opracowaniach geografów i geologów galicyjskich (B. Gustawicz 1881). Określenie to wywodzi się od gwarowego słowa roztoka, oznaczającego dział wodny. Prace A. M. Łomnickiego (1884–1898) przyczyniły się do wyodrębnienia Roztocza jako odrębnej krainy. Badania prowadzone na przełomie XIX i XX wieku dotyczyły wyłącznie jego południowej części, znajdującej się wówczas w granicach Galicji, stąd też pierwotnie stosowano nazwę Roztocze Lwowsko-Tomaszowskie. (Buraczyński 2002 ↓, s. 11–16, 71–74).

[2] Według nowszych publikacji najwyższymi wzniesieniami Roztocza są: Czartowska Skała (409,0 m n.p.m.) i Wysoki Zamek (409,5 m n.p.m.). (Buraczyński 2002 ↓, s. 192).

[1]

[2]