Russian Tour Blue Bird 2019

 Główne artykuły: Puchar Świata kobiet w skokach narciarskich 2018/2019, Puchar Świata w skokach narciarskich w Niżnym Tagile i Puchar Świata w skokach narciarskich w Czajkowskim.

Blue Bird 2019

2020
Data	16–24 marca 2019
Gospodarz	Niżny Tagił Czajkowskij
Organizator	FIS
Liczba konkurencji	4
Liczba zawodników	44
Liczba reprezentacji	12
Zwycięzcy
I miejsce	Juliane Seyfarth
II miejsce	Maren Lundby
III miejsce	Katharina Althaus
Strona internetowa

Niżny Tagił

Czajkowskij

Położenie na mapie europejskiej części Rosji

Russian Tour Blue Bird 2019 – pierwsza edycja tego pucharu, która wejdzie w skład Pucharu Świata kobiet w skokach narciarskich. Odbędzie się w dniach 16–24 marca 2019 roku na skoczniach w Rosji.

Zwyciężczyni turnieju otrzyma nagrodę w wysokości 10.000 franków. Miejsca od drugiego do szóstego w klasyfikacji końcowej nagrodzone zostaną kwotami w wysokości kolejno 7.000, 4.000, 2.000, 1.500 oraz 500 franków. Na wynik w końcowej tabeli składają się noty uzyskane w konkursach głównych^[1].

Kwalifikacje do pierwszego konkursu wygrała Austriaczka Chiara Hölzl z przewagą ponad siedmiu punktów nad drugą Maren Lundby. Trzecia z notą gorszą o punkt do miejsca wyżej była reprezentantka Słowenii Urša Bogataj, której skok na odległość 93,5 metra był najdalszym w zawodach. Najlepszą Rosjanką była sklasyfikowana na dziewiętnastej pozycji Anna Szpyniowa. Jej rodaczka Kristina Prokopjewa została zdyskwalifikowana za nieprzepisową długość nart. Skakano z piętnastej oraz szesnastej belki startowej^[2].

Pierwszy konkurs indywidualny wygrała Niemka Juliane Seyfarth. Reprezentantka Niemiec w drugiej serii poszybowała na setny metr zbliżając się na dwa metry do rekordu Sary Takanashi. Ze stratą wynoszącą ponad siedem punktów na drugim miejscu sklasyfikowana została Maren Lundby, która po tym konkursie zapewniła sobie triumf w końcowej klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Trzecie miejsce na podium zajęła Anna Odine Strøm, dla której było to drugie podium w sezonie. Podobnie jak w kwalifikacjach najlepszą Rosjanką była Anna Szpyniowa tym razem plasując się na samym końcu pierwszej dziesiątki konkursu. Zawody rozegrano z szesnastej, siedemnastej oraz osiemnastej platformy startowej^[3].

Z powodu zbyt małej ilości zawodniczek na starcie kwalifikacji do drugich zawodów organizatorzy postanowili zorganizować serię próbną, którą wygrała Maren Lundby przed reprezentantką Austrii Chiarą Hölzl i Słowenką Niką Križnar^[4].

W drugim konkursie ponownie triumfowała Juliane Seyfarth przed Maren Lundby powiększając w klasyfikacji turnieju przewagę nad nią o ponad dziewięć punktów. Skład podium uzupełniła rodaczka zwyciężczyni Katharina Althaus. Najlepszą zawodniczką wśród gospodarzy była jedenasta Sofja Tichonowa. Francuzka Joséphine Pagnier została zdyskwalifikowana za niewłaściwe buty, a Rosjanka Irina Awwakumowa za niezgodny z regulaminem kombinezon. Konkurs odbył się z trzynastej i czternastej belki startowej^[5].

Kwalifikacje do trzeciego konkursu turnieju będące jednocześnie ostatnimi w sezonie wygrała reprezentantka Norwegii Maren Lundby. Na drugim miejscu uplasowała się Austriaczka Eva Pinkelnig straciwszy niespełna dwa punkty. Trzecia była jej rodaczka Chiara Hölzl. Dwie zawodniczki nie zdołały wywalczyć awansu do konkursu głównego, a były to obie reprezentujące Rosję Anna Żukowa oraz Kristina Prokopjewa, które swoje skoki oddawały z kolejno pierwszym oraz drugim numerem startowym. Poza skokiem zwyciężczyni, która skakała z belki osiemnastej całe zawody odbyły się z dziewiętnastej platformy startowej^[6].

Trzeci konkurs indywidualny zwyciężyła Juliane Seyfarth wygrywając trzeci raz z rzędu i odnosząc przy tym czwarty triumf w sezonie. Ze startą wynoszącą równe sześć punktów na miejscu drugim sklasyfikowana została Katharina Althaus. Jedną dziesiątą starty do Niemki miała zajmująca trzecie miejsce reprezentantka Japonii Sara Takanashi. Podobnie jak w drugich zawodach na jedenastym miejscu uplasowała się Sofja Tichonowa będąc najlepszą z Rosjanek. Skakano z szesnastej i osiemnastej belki startowej^[7].

Ostatni konkurs wygrała triumfatorka tej edycji Pucharu Świata Norweżka Maren Lundby z przewagą ponad dwunastu punktów nad Juliane Seyfarth. Skład podium uzupełniła zaliczając swoje drugie podium w karierze Słowenka Nika Križnar. Najwyżej sklasyfikowaną Rosjanką była na miejscu dziewiętnastym Aleksandra Kustowa. Skakano z belek od dwudziestej pierwszej do dwudziestej piątej. W ostatnim konkursie na wystąpiła najlepsza trzydziestka klasyfikacji generalnej Pucharu Świata^[8].