Siergiej Prokofjew

Siergiej Prokofjew
Серге́й Сергеевич Проко́фьев
ilustracja
Imię i nazwisko

Siergiej Siergiejewicz Prokofjew

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1891
Soncowka k. Kurachowa

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

5 marca 1953
Moskwa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka neoromantyczna

Zawód

kompozytor, pianista, dyrygent

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Ludowy Artysta RFSRR Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za obronę Kaukazu” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy”
podpis
Strona internetowa

Siergiej Siergiejewicz Prokofjew (ros. Серге́й Сергеевич Проко́фьев, w formie spolszczonej Sergiusz Prokofiew, Siergiej Prokofiew; ur. 11 kwietnia?/23 kwietnia 1891 w Soncowce k. Kurachowa, w Imperium Rosyjskim, zm. 5 marca 1953 w Moskwie, ZSRR) – rosyjski (radziecki) kompozytor, pianista-wirtuoz oraz dyrygent, jeden z najważniejszych twórców awangardy pierwszej połowy XX w. Współtworzył różne nurty modernizmu, w tym futuryzm, ekspresjonizm, prymitywizm i neoklasycyzm (uważany za inicjatora ostatniego z tych kierunków w I Symfonii D-dur „Klasycznej”, op. 25, 1917), zachowując przy tym oryginalność i idiomatyczność stylu.

Prokofjew jest autorem szerokiego i różnorodnego repertuaru, obejmującego większość klasycznych form i gatunków: muzyki operowej, baletowej, kantat, oratoriów, muzyki symfonicznej (symfonii, koncertów na fortepian, skrzypce, wiolonczelę, suit, sinfoniett, uwertur i in.), kameralnej (m.in. kwartetów smyczkowych, pieśni, sonat), utworów na fortepian solo (m.in. 9 sonat, Visions fugitives, op. 22), muzyki scenicznej i filmowej, a także transkrypcji.

Popularność zawdzięcza przede wszystkim Symfonii klasycznej, bajce symfonicznej Piotruś i wilk, III koncertowi fortepianowemu C-dur, baletom Romeo i Julia oraz Kopciuszek, suicie Porucznik Kiże oraz muzyce do filmów Siergieja Eisensteina.


Siergiej Prokofjew

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne