Skala porostowa – skala, za pomocą której, poprzez obserwację typów plech porostów rosnących na korze drzew liściastych, można ocenić poziom zanieczyszczenia powietrza na danym terenie. Porosty pełnią tu rolę gatunku wskaźnikowego (bioindykatora). Opracowana została przez Davida Hawkswotha i Francisa Rose'a w 1970 r.[1] Do polskich warunków skalę opracował Józef Kiszka w 1990 r.[2], a zmodernizowała Urszula Bielczyk w 2001 r.[3]
- ↑ D.L. Hawksworth, F. Rose, Qualitative Scale for estimating Sulphur Dioxide Air Pollution in England and Wales using Epiphytic Lichens, „Nature”, 227 (5254), 1970, s. 145–148, DOI: 10.1038/227145a0, ISSN 0028-0836 [dostęp 2023-10-28] (ang.).
- ↑ Józef Kiszka, Lichenoindykacja obszaru województwa krakowskiego. Studia Ośrodka Dokumentacji Fizjograficznej, 18, 1990, s. 201–212.
- ↑ U. Bielczyk, Skala porostowa, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2001.