Skalda

Skalda

Skalda w Tournai
Kontynent	Europa
Państwo	Francja  Belgia  Holandia
Rzeka
Długość	350 km
Powierzchnia zlewni	21 000 km²
Średni przepływ	104 m³/s
Źródło
Miejsce	Gouy Francja
Wysokość	97 m n.p.m.
Współrzędne	49°59′11,0″N 3°15′59,0″E/49,986400 3,266400
Ujście
Recypient	Morze Północne
Miejsce	Holandia
Współrzędne	51°25′22,1″N 3°32′42,0″E/51,422800 3,545000
Mapa
Położenie na mapie Europy źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Skalda (fr. Escaut, niderl. Schelde; łac. Scaldis, Scalta) – rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię. Długość – 350 km^[1], powierzchnia zlewni – 21 tys. km²^[2].

Swoje źródła Skalda bierze w rejonie Aisne we Francji. Uchodzi do Morza Północnego, na północ od Antwerpii, tworząc estuarium. Składa się ono z dwóch odnóg – Skaldy Zachodniej (Westerschelde) i Wschodniej (Oosterschelde). Początkowo główną odnogą była Skalda Wschodnia, ale w XIX w. została ona odcięta tamą. Od tego momentu jako ujście funkcjonuje Skalda Zachodnia.

Skalda została umiędzynarodowiona w ramach postanowień kongresu wiedeńskiego w 1815 roku.

Skalda jest połączona kanałami z Sommą, Sambrą i Mozą (Kanał Alberta) i jest ważnym szlakiem żeglugowym, żeglownym na prawie całej swojej długości.