Sumer

Sumer (Szumer, Sumeria; sum. 𒌦 𒊕 𒈪 𒂵 Ki-en-gir, hebr. שִׁנְעָר Szinear^[1]^[2] – por. Rdz 10:10) – starożytna kraina leżąca w południowej części Mezopotamii (dzisiaj południowy Irak). Zamieszkiwali ją Sumerowie, którzy stworzyli wysoko rozwiniętą cywilizację uznawaną za kolebkę kultur Bliskiego Wschodu i Europy. Wybudowali na terenie Mezopotamii szereg miast, z których największe to: Eridu, Ur, Lagasz, Umma, Uruk, Kisz, Sippar.

Sumerowie prowadzili osiadły tryb życia. Trudnili się głównie hodowlą, rolnictwem i rzemiosłem. Nie utworzyli jednak scentralizowanego państwa, a jedynie system miast-państw. Każde z nich posiadało swojego króla, zarazem najwyższego kapłana, w którego rękach spoczywała władza religijna, administracyjna, jak również militarna.

↑ K. van der Toorn, P. W. van der Horst, Nimrod before and after the Bible. The Harvard Theological Review 83 (1), styczeń 1990
↑ Zdaniem niektórych biblistów nazwa Szinear odnosi się nie do Sumeru, lecz do całej Mezopotamii lub Babilonii (czyli terenów Sumeru i Akadu). Porównaj: Wojna „Królów ze Wschodu” z pięcioma królami Pentapolis. Uprowadzenie Lota do niewoli. W: Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Cz. VII: Dzieje starożytnego Izraela. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 179. ISBN 83-86340-00-3.

[1] K. van der Toorn, P. W. van der Horst, Nimrod before and after the Bible. The Harvard Theological Review 83 (1), styczeń 1990

[2] Zdaniem niektórych biblistów nazwa Szinear odnosi się nie do Sumeru, lecz do całej Mezopotamii lub Babilonii (czyli terenów Sumeru i Akadu). Porównaj: Wojna „Królów ze Wschodu” z pięcioma królami Pentapolis. Uprowadzenie Lota do niewoli. W: Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Cz. VII: Dzieje starożytnego Izraela. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 179. ISBN 83-86340-00-3.

[1]

[2]