Suszenie

Suszenie – zespół operacji technologicznych, mających na celu zredukowanie zawartości rozpuszczalnika (np. wody) w produkcie.

Suszenie ciał stałych wykonuje się poprzez odparowanie rozpuszczalnika – dostarczenie ciepła i przepływ gazu nad substancją suszoną lub obniżenie ciśnienia (suszenie próżniowe). Jeśli usuwany rozpuszczalnik znajduje się w fazie stałej i sublimuje, proces suszenia określa się jako liofilizacja^[1]. Obniżenie prężności pary wodnej nad ciałem suszonym uzyskuje się także przez umieszczenie go w naczyniu (eksykatorze) razem ze środkiem o właściwościach higroskopijnych, tj. pochłaniającym wilgoć (np. bezwodny CaCl₂ lub P₂O₅)^[2].

Suszenie cieczy i gazów oznacza usunięcie z nich wody^[1][2]. Do suszenia cieczy stosuje się dodatek suszący, np. sit molekularnych lub destylację^[2]. Gazy suszy się poprzez^[1]:

• absorpcję pary wodnej przez np. H₂SO₄, gliceryna, roztwory soli, zasad i kwasów
• adsorpcję pary wodnej przez stałe środki suszące, np. aktywną krzemionkę
• obniżenie temperatury – wykraplanie lub wymrażanie.

Suszenie na skalę laboratoryjną prowadzić można w suszarkach laboratoryjnych, a na skalę przemysłową w suszarkach próżniowych, komorowych, tunelowych, bębnowych rozpryskowych, wieżowych, szybowych i in.^[1], a także w suszarniach^[3]. Duże znaczenie w przemyśle spożywczym ma suszenie żywności, w przemyśle leśnym – suszenie drewna^[4]. Usunięcie wody (pary wodnej) uniemożliwia rozwój drobnoustrojów, jak również ogranicza przebieg przemian enzymatycznych i nieenzymatycznych.