Sylur

Sylur (ang. Silurian) – termin ma dwa znaczenia:

• w sensie geochronologicznym – trzeci okres ery paleozoicznej, trwający około 24 miliony lat (od 443,4 ± 1,5 do 419,2 ± 3,2 milionów lat temu). Sylur dzieli się na cztery epoki: landower, wenlok, ludlow i przydol.

• w sensie chronostratygraficznym – trzeci system eratemu paleozoicznego, wyższy od ordowiku, niższy od dewonu. Dzieli się na cztery oddziały: landower, wenlok, ludlow i przydol. Międzynarodowy stratotyp granicy ordowik/sylur znajduje się w Dob's Linn koło Moffat (południowa Szkocja). Dolna granica syluru wyznaczona jest na podstawie pierwszego pojawienia się graptolitów Parakidograptus acuminatus (Nicholson, 1867) i Akidograptus ascensus Davies, 1929.

System sylurski wydzielił Roderick Murchison w 1835 roku na podstawie badań osadów Anglii i Walii. Nazwa pochodzi od dawnego celtyckiego plemienia Sylurów zamieszkującego Anglię oraz Walię.