Szahada (arab. شهادة, šahāda) – muzułmańskie wyznanie wiary, będące jednym z pięciu obowiązków każdego muzułmanina[1] (w islamie sunnickim). Szyici także wiążą szahadę ze swoimi filarami wiary.
Składa się ono ze słów w języku arabskim:
لَا إِلٰهَ إِلَّا الله مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله (lā ʾilāha ʾillā-llāh, muḥammadun rasūlu-llāh),
tzn. „Nie ma bóstwa prócz Boga, a Mahomet jest Jego Prorokiem”.
W islamie szyickim wyznanie wiary jest czasem uzupełniane o odniesienie do imama Alego:
وعليٌ وليُّ الله (wa ʿalījjun walījju-llāh),
tzn. „a Ali jest walim Boga”.
Świadome, szczere i celowe, publiczne jego wypowiedzenie, czyli danie świadectwa wiary decyduje o przyjęciu islamu przez daną osobę. Po wypowiedzeniu szahady wszystkie grzechy „poprzedniego życia” znikają, a człowiek rodzi się na nowo. Słowa wyznania wiary znajdują się w każdej modlitwie muzułmańskiej i stanowią podstawowy dogmat wiary.