Tarcza anabarska – tarcza będąca częścią platformy syberyjskiej, położona w północnej części Wyżyny Środkowosyberyjskiej, w górnym biegu Anabaru, Olenioka i Kotuja. Na powierzchni tworzy niewysoką wyżynę, którą budują gnejsy i łupki krystaliczne sfałdowane w archaiku. Występują liczne dyslokacje i intruzje. W strefie zewnętrznej znajdują się lekko pofałdowane warstwy utworów proterozoicznych[1][2].
- ↑ Roman Biesiada, Tadeusz Lenczkowski, Lech Ratajski: Słownik Geografii ZSRR. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 28.
- ↑ Анабарский массив. Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2012-05-12]. (ros.).