Tetrahydrotiofen

Ten artykuł od 2010-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tetrahydrotiofen

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) tetrahydrotiofen lub tiacyklopentan Inne nazwy i oznaczenia tiolan, THT
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C4H8S
Masa molowa	88,17 g/mol
Wygląd	cuchnąca bezbarwna ciecz[1]
Identyfikacja
Numer CAS	110-01-0
PubChem	1127
SMILES C1CCSC1
InChI InChI=1S/C4H8S/c1-2-4-5-3-1/h1-4H2 InChIKey RAOIDOHSFRTOEL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,0 g/cm³[2]; ciecz Temperatura topnienia -96 °C[2] Temperatura wrzenia 119 °C[2]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H225, H302, H312, H315, H319, H332, H412 Zwroty P P273, P280, P305+P351+P338 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Łatwopalny (F) Szkodliwy (Xn) Zwroty R R11, R20/21/22, R36/38, R52/53 Zwroty S S16, S23, S36/37, S61 Temperatura zapłonu 13 °C[2] Numer RTECS XN0370000 Dawka śmiertelna 1,75 g/kg (szczur, doustnie)[2]
Podobne związki
Podobne związki	tetrahydrofuran
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Tetrahydrotiofen (THT) – heterocykliczny związek chemiczny, nasycona pochodna tiofenu.

W temperaturze pokojowej jest to lepka, oleista ciecz o specyficznym zapachu.

Jest szkodliwy dla zdrowia. Wchłania się do organizmu poprzez układ oddechowy i przez skórę (nie da się jej całkowicie wymyć). Służy do nawaniania gazu ziemnego w tzw. nawanialniach.

Podczas pracy z THT należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ opary są cięższe od powietrza i gromadzą się przy powierzchni, a opary o stężeniu 1/3 z powietrzem tworzą mieszaninę wybuchową.

Przy wycieku gazu do środowiska ziemia często nasącza się THT. Aby usunąć ten bardzo intensywny i nieprzyjemny zapach polewa się ziemię 10% roztworem nadmanganianu potasu lub 5% podchlorynu sodowego.