Trasa W-Z w Warszawie

Długość

6,7 km

Dzielnice

Śródmieście,
Praga-Północ

Mapa
Mapa GP
Zdjęcie
Wschodni odcinek Trasy W-Z
Wschodni odcinek Trasy W-Z
Bolesław Bierut i minister odbudowy Michał Kaczorowski z grupą architektów podczas zwiedzenia terenu pod budową przyszłej trasy
Budowa tunelu trasy W-Z, w wykopie widoczne łukowate sklepienie tunelu, w oddali trolejbus jadący ul. Miodową
Tablica informacyjna przy wejściu na teren budowy Trasy W-Z przy wieży kościoła św. Anny
Budowa mostu Śląsko-Dąbrowskiego
Robotnicy na budowie przeprawy
Otwarcie Trasy W-Z, 22 lipca 1949
Trasa w latach 40., widok z praskiego brzegu Wisły w kierunku Starego Miasta
Tunel Trasy W-Z
Schody ruchome
Wybieg dla niedźwiedzi brunatnych

Trasa W-Z, Trasa Wschód–Zachód – pierwsza większa inwestycja komunikacyjna po II wojnie światowej w Warszawie, zrealizowana w latach 1947–1949.

Trasa została oddana do użytku 22 lipca 1949, w Narodowe Święto Odrodzenia Polski. Przez wiele lat oprócz łączenia dzielnic Warszawy, pełniła także rolę ważnej drogi tranzytowej przez miasto (w latach 60. i pierwszej połowie lat 70. w ciągu drogi międzynarodowej E12[1][2], w latach 1985–1999 fragment drogi krajowej nr 18[3], następnie do 2000 drogi wojewódzkiej nr 18[4]). Stanowi część drogi wojewódzkiej numer 629.

  1. Plan Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1963.
  2. Plan Warszawy, wyd. 5, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1973.
  3. Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)

Trasa W-Z w Warszawie

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne