Triduum Paschalne, triduum paschalne[1] (z łac. triduum, „trzy dni”) – okres w roku liturgicznym rzymskich katolików oraz starokatolików, którego istotą jest celebracja misterium paschalnego: męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
Święta Wielkanocy wiążą się z żydowską Paschą – są wspomnieniem wyzwolenia narodu izraelskiego z niewoli w Egipcie. W noc przed wyjściem z Egiptu Izraelici spożywali baranka paschalnego. Chrześcijanie wierzą, że Chrystus, spożywając ostatnią wieczerzę paschalną, wypełnił symbole starotestamentowe i stał się Barankiem Paschalnym, który dopełnił zbawczej ofiary.