Tundra subantarktyczna

Tundra subantarktyczna^[1][2] – formacja roślinna typowa dla wysp subantarktycznych, tworzących odrębny obszar Wysp Subantarktycznych w obrębie państwa florystycznego Holantarctis (państwo antarktyczne, państwo holantarktyczne). Podobnie jak tundra na półkuli północnej jest bezdrzewna (na północy zasięgu pojawiają się krzewy i niskie drzewa^[3]). Odmienne warunki klimatyczne i kompozycja gatunkowa powodują, że poza brakiem drzew brak w zasadzie innych podobieństw między tundrami obu półkul^[4]. Formacje subantarktyczne o charakterze tundrowym są różnie definiowane i różnie przedstawiany jest zakres ich występowania. Mianem tundry antarktycznej (pustyni polarnej) określane bywają porostowo-mszyste zbiorowiska występujące na południe od strefy konwergencji antarktycznej (głównie kontynentalna Antarktyda)^[3][5]. Północną granicę zasięgu tundry subantarktycznej stanowi granica subantarktyki, przy czym jej zasięg w niektórych źródłach bywa mniejszy i nie obejmuje wysp atlantyckich (Tristan da Cunha i Gough)^[5] lub też są one włączane^[1]. Niektóre zbiorowiska i gatunki typowe dla wysp subantarktycznych występują także na Tasmanii i na południowych krańcach Ameryki Południowej, a nawet wzdłuż Andów docierają w okolice równika^[3].