Unified Modeling Language

Ten artykuł dotyczy zunifikowanego języka modelowania. Zobacz też: inne znaczenia skrótu UML.

Unified Modeling Language

Logo języka
Pojawienie się	Grudzień 1997
Aktualna wersja stabilna	2.5.1
Twórca	Grady Booch, Ivar Jacobson i James Rumbaugh
Licencja	public domain
Strona internetowa

Unified Modeling Language (UML, zunifikowany język modelowania) – język pół-formalny wykorzystywany do modelowania różnego rodzaju systemów, stworzony przez Grady’ego Boocha, Jamesa Rumbaugha oraz Ivara Jacobsona(inne języki), obecnie rozwijany przez Object Management Group^[1].

Służy do modelowania dziedziny problemu (opisywania-modelowania fragmentu istniejącej rzeczywistości – na przykład modelowanie tego, czym zajmuje się jakiś dział w firmie) – w przypadku stosowania go do analizy oraz do modelowania rzeczywistości, która ma dopiero powstać – tworzy się w nim głównie modele systemów informatycznych. UML jest przeważnie używany wraz ze swoją reprezentacją graficzną – jego elementom przypisane są odpowiednie symbole wiązane ze sobą na diagramach.

UML jest oficjalnie zdefiniowany przez Object Management Group (OMG) w tzw. metamodelu UML – Meta-Object Facility(inne języki) (MOF). Jak inne specyfikacje bazujące na Meta-Object Facility, metamodel UML i modele UML mogą być serializowane (zapisywane) w języku XML Metadata Interchange(inne języki) (XMI), opartym na standardzie XML. Choć UML był zaprojektowany, by definiować, wizualizować, konstruować i dokumentować systemy kładące nacisk na oprogramowanie, nie jest on ograniczony do modelowania oprogramowania. UML jest używany także do modelowania procesów biznesowych, inżynierii systemów i reprezentowania struktur organizacyjnych. Systems Modeling Language(inne języki) (SysML, Język Modelowania Systemów) jest językiem modelowania dla specyficznych zagadnień inżynierii systemów, zdefiniowanym jako profil UML 2.0. W UML-u do opracowywania formalnych ograniczeń można wykorzystać także język Object Constraint Language (OCL) opracowany pierwotnie przez IBM.