Back Uraniniet AF يورانينيت Arabic Uraninit AZ Уранініт BE ইউরেনাইট Bengali/Bangla Uraninita Catalan Uraninit Czech Begblende Danish Uraninit German Ουρανινίτης Greek
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
uranin, uranityt, nasturan (forma naciekowa) |
|---|---|
| Skład chemiczny |
UO2 / UO3 |
| Twardość w skali Mohsa |
5 – 6 |
| Przełam |
muszlowy |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Pokrój kryształu |
rzadko sześciany lub ośmiosciany, skupienia nerkowe, groniaste i skorupowe |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Właściwości mechaniczne |
kruchy |
| Gęstość |
7,5 – 10,7 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
czarna, zielonoczarna, szara |
| Rysa |
czarna, brunatna, zielonkawa |
| Połysk |
półmetaliczny, tłusty, matowy |
| Inne |
silne ciemnobrunatne refleksy wewnętrzne |
Uraninit – minerał promieniotwórczy z gromady tlenków. Należy do minerałów rzadkich. Nazwa pochodzi od składnika uranu. Badania tego minerału doprowadziły Marię Skłodowską-Curie do odkrycia polonu i radu, za co otrzymała w 1911 r. drugą Nagrodę Nobla.