Vickers Wellington

Vickers Wellington
	; Vickers Wellington Mk.II z 104 Dywizjonu RAF
	Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Vickers
Typ	średni bombowiec
Konstrukcja	metalowa kryta płótnem
Załoga	5–6
	Historia
Data oblotu	15 czerwca 1936
	Dane techniczne
Napęd	2 × Bristol Pegasus Mk I (Mk IC) i inne, patrz tekst
Moc	1050 KM (780 kW)
	Wymiary
Rozpiętość	26,26 m
Długość	19,68 m
Długość kadłuba	18,59 m
Wysokość	5,33 m
Powierzchnia nośna	69,7 m²
	Masa
Własna	Mk IC: 8417 kg; Mk X: 11940 kg
Startowa	Mk IC: 11 703 kg; Mk III: 15 649 kg; Mk X: 16 556 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	Mk IC: 378 km/h; Mk III i Mk X: 410 km/h
Pułap	Mk IC: 5486 m; Mk III i Mk X: 6705 m
Zasięg	Mk IC: 2904 km (4103 km z dodatkowymi zbiornikami); Mk III i Mk X: 2365 km (3355 km z dodatkowymi zbiornikami)
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	8 × karabin maszynowy Browning kal. 7,7 mm (.303 cala); 2041 kg bomb (18 × 113,4 kg)
	Użytkownicy
	Australia, Kanada, Czechosłowacja, Wolna Francja, III Rzesza (zdobyte), Grecja, Nowa Zelandia, Polska, Portugalia, Południowa Afryka, Wielka Brytania
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vickers Wellington – brytyjski dwusilnikowy średni bombowiec okresu II wojny światowej, budowany w zakładach Vickers. Był podstawowym brytyjskim nocnym bombowcem dalekiego zasięgu pierwszych lat wojny i podstawowym bombowcem używanym w lotnictwie polskim w Wielkiej Brytanii. Popularnie nazywany Wimpy.