Back Віганд Альгердавіч BE Віганд Альгердавіч BE-X-OLD Vygantas (Herzog) German Βυγκάντας Greek Vygantas English Vygantas Italian ヴィーガンタス Japanese Vygantas LT Виганд Ольгердович Russian Вігунт Ольгердович Ukrainian
| |
| książę kierniowski | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data śmierci |
28 czerwca 1392 |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Jadwiga |
Wigunt Aleksander (zm. 28 czerwca 1392) − książę kierniowski[1]. Brat króla Polski Władysława Jagiełły.
Był jednym z ośmiu synów wielkiego księcia litewskiego Olgierda i Julianny twerskiej. W 1385 poparł swego brata Jagiełłę w zawarciu unii w Krewie. Rok później ochrzcił się w obrządku łacińskim, przyjmując imię Aleksander. Wigunt wsparł Jagiełłę podczas konfliktu zbrojnego z Krzyżakami w 1388. W 1390 ożenił się z księżniczką Jadwigą, córką Władysława Opolczyka[1]. Z woli polskiego króla Władysława Jagiełły w 1390 otrzymał Inowrocław, Bydgoszcz i Tuczno na Kujawach[2] Udzielił też wsparcia królowi polskiemu przeciwko Witoldowi w czasie litewskiej wojny domowej w latach 1389–1392[1]. Spodziewano się, że zastąpi niepopularnego Skirgiełłę na stolcu wielkich książąt litewskich. Gdy nagle zmarł, uważano, iż mógł być otruty przez Witolda Kiejstutowicza lub Skirgiełłę[3].
Został pochowany w katedrze w Wilnie, obok swojego brata Korygiełły[4].
Nie należy mylić Wigunta z jego przyrodnim bratem Andrzejem Olgierdowicem. Błąd ten wkradł się do historiografii dzięki Rocznikom Jana Długosza[5].
-
Pieczęć z 1388 roku -
Istniejący w czasach Wigunta kościół św. Mikołaja w Inowrocławiu
_with_Vytis_(Waykimas),_1388.jpg)
.jpg)
- ↑ a b c Gudavičius, Edvardas. "Vygantas". In Vytautas Spečiūnas. Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas. Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. str. 55. ISBN 5-420-01535-8.
- ↑ Janusz Pietrzak, Zamki i dwory obronne w dobrach państwowych prowincji wielkopolskiej: studium z dziejów państwowych siedzib obronnych na przełomie średniowiecza i nowożytności, Instytut Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2003, s.71-73.
- ↑ Urban, William: Samogitian Crusade. Chicago: Lithuanian Research and Studies Center, 2006, s. 203. ISBN 0-929700-56-2.
- ↑ The Directorate of the State Cultural Reserve of Vilnius Castles. www.vilniauspilys.lt. [dostęp 2013-03-04]. (ang.).
- ↑ Jonynas, Ignas (1933–1944). "Andrius". Vaclovas Biržiška. Lietuviškoji enciklopedija. I. Kaunas: Spaudos Fondas. str. 575–585.