Witamina K – grupa organicznych związków chemicznych, będących pochodnymi 2-metylo-1,4-naftochinonu, pełniących w organizmie funkcję niezbędnego składnika pokarmowego. Poprzez uczestnictwo w syntezie protrombiny w wątrobie, warunkuje ona prawidłowy przebieg procesów krzepnięcia krwi[1][2][3][4][5]. Uczestniczy także w metabolizmie układu kostnego[4]. Do witamin K zaliczane są dwa naturalne związki rozpuszczalne w tłuszczach:
Otrzymuje się również szereg pochodnych syntetycznych (rozpuszczalne łatwiej w tłuszczach lub rozpuszczalne w wodzie), np. witamina K3 (menadion)
Zapotrzebowanie dobowe na witaminę K wynosi około 60-80 μg[6]. W organizmie podlega ona procesowi regeneracji w wątrobie w cyklu witaminy K. Może być również produkowana przez bakterie znajdujące się w jelicie grubym.
Za jej odkrycie i wyjaśnienie chemicznej natury dwaj biochemicy – Edward Adelbert Doisy i Henrik Dam otrzymali w 1943 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie tb
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bib
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bk
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie vad
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie EB