Zaskroniec zwyczajny

Zaskroniec zwyczajny

Natrix natrix[1]
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Infrarząd	Alethinophidia
Rodzina	połozowate
Podrodzina	zaskrońcowate
Rodzaj	Natrix
Gatunek	zaskroniec zwyczajny
Synonimy
Coluber natrix Linnaeus, 1758[2] Coluber scutatus Pallas, 1771[3] Coluber persa Pallas, 1814[4] Coluber siculus Cuvier, 1829[5]
Podgatunki N. n. algirus (Sochurek, 1979) N. n. astreptophora (Lopez-Seoane, 1885) N. n. calabra Vanni & Lanza, 1983 N. n. cetti Gené, 1838 N. n. corsa (Hecht, 1930) N. n. cypriaca (Hecht, 1930) N. n. fusca Cattaneo, 1990 N. n. gotlandica Nilson & Andrén, 1981 N. n. helvetica (Lacépède, 1789) N. n. lanzai Kramer, 1971 N. n. natrix (Linnaeus, 1758) N. n. persa (Pallas, 1814) N. n. schweizeri L. Müller, 1932 N. n. scutata (Pallas, 1771) N. n. sicula (Cuvier, 1829) N. n. syriaca (Hecht, 1930)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6]
najmniejszej troski
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Zaskrońce występują w całej Europie (oprócz Szkocji, Irlandii, północnej części Skandynawii i Krety).

Samica jest większa od samca i osiąga średnio długość do 1,5 m^[7], a samiec do 1 m^[7]; odnotowywano osobniki dłuższe^[8][9]. Żywią się płazami, rybami^[7] albo małymi gryzoniami, które połykają bez uprzedniego uśmiercania. Atakują tylko poruszające się zwierzęta. W niewoli zaskrońce żyją do 15 lat.

Zaatakowany zaskroniec broni się, często udając martwego, wypuszcza przy tym nieprzyjemnie pachnącą ciecz, która dodatkowo ma zniechęcić potencjalnego drapieżnika. Może także wydawać dość głośny syk w celu odstraszenia napastnika.

Zaskroniec zawdzięcza swą polską nazwę charakterystycznym żółtawym plamom „za skroniami”. Plamy te są bardzo wyraźne – pozwalają łatwo rozpoznać ten niejadowity i niegroźny dla człowieka gatunek, otaczają je czarne obwódki. Ubarwienie ciała zmienne, zazwyczaj szarozielone lub brązowawe. Białokremowy brzuch pokrywają nieregularne czarne plamy o podobnym do kwadratów kształcie^[7].

Samica składa jaja od czerwca do lipca w liczbie 9–40, o długości 23–30 mm^[8]. Po 2 miesiącach wykluwają się młode, o długości ciała około 15 cm. Od razu są samodzielne^[7].