Zielona granica

Ten artykuł dotyczy słabo chronionego odcinka granicy państwa. Zobacz też: Zielona granica (film).

Ten artykuł należy dopracować:

od 2023-09 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ usunąć/zweryfikować prawdopodobną twórczość własną.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zielona granica – określenie słabo chronionego odcinka granicy państwa.

Określenie pochodzi od terenu pokrytego roślinnością: lasami, zaroślami i łąkami, często o urozmaiconej rzeźbie.

Z łatwym przekraczaniem „zielonej granicy” wiąże się zjawisko przemytu towarów i osób o charakterze kryminalnym, lecz czasem także motywowanym politycznie. „Zielone granice” przekraczane są także przez działających nielegalnie w swoich krajach uczestników walki politycznej do kontaktów z zagranicznymi współpracownikami, mocodawcami, emigracyjnymi organami władzy i tym podobnych.

Na początku II wojny światowej polscy politycy i żołnierze pragnący kontynuować walkę z okupantami oraz niektórzy członkowie polskiej arystokracji przedostawali się nielegalnie do Królestwa Rumunii^[1]. Z tej drogi korzystali także kurierzy Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie^[2]. W ten sposób członkowie Komitetu Obrony Robotników kontaktowali się w Karkonoszach z opozycją czechosłowacką.