Ziemie zabrane

Ziemie zabrane (również Kraj Zabrany)^[1] – wschodnie województwa I Rzeczypospolitej zagarnięte w wyniku rozbiorów Polski (1772–1795) przez Imperium Rosyjskie, stanowiące obszar zaboru rosyjskiego z wyłączeniem terytorium państwowego Królestwa Polskiego, utworzonego w 1815 r.

Termin „ziemie zabrane” wprowadził do obiegu naukowego i publicystyki Maurycy Mochnacki w 1834 r.^[2] W 1914 r. ziemie zabrane zamieszkiwało 2,5 mln Polaków, stanowiących większość tamtejszego ziemiaństwa i inteligencji^[3].

↑ ziemie zabrane, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-03-02] .
↑ Agata Samsel, Jakub Dobrzyński: Powstanie styczniowe na Podlasiu: przyczynek do badań nad udziałem ziemiaństwa Białostocczyzny w zrywie narodowym. [w:] Juchnowieckie szepty o historii [on-line]. Biblioteka Uniwersytecka im. Jerzego Giedroycia w Białymstoku, 2017. s. 97. [dostęp 2021-02-05].
↑ O. Czarnowski: Metoda historycznego obliczania liczebności ludności polskiej zamieszkałej na terytorium dawnej Litwy i Rusi pod zaborem rosyjskim w: Pamiętnik VII Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich w Wilnie, t. I: Referaty, Lwów 1935, s. 231–238.

[1] ziemie zabrane, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-03-02] .

[2] Agata Samsel, Jakub Dobrzyński: Powstanie styczniowe na Podlasiu: przyczynek do badań nad udziałem ziemiaństwa Białostocczyzny w zrywie narodowym. [w:] Juchnowieckie szepty o historii [on-line]. Biblioteka Uniwersytecka im. Jerzego Giedroycia w Białymstoku, 2017. s. 97. [dostęp 2021-02-05].

[3] O. Czarnowski: Metoda historycznego obliczania liczebności ludności polskiej zamieszkałej na terytorium dawnej Litwy i Rusi pod zaborem rosyjskim w: Pamiętnik VII Powszechnego Zjazdu Historyków Polskich w Wilnie, t. I: Referaty, Lwów 1935, s. 231–238.

[1]

[2]

[3]