Znak towarowy

Znak towarowy (ang. trademark) – każde oznaczenie, które nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorcy od towarów innego przedsiębiorcy i jest możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy^[1]. Potocznie na znak towarowy mówi się „znak handlowy”, „znak firmowy”, „firmowa nazwa” lub „logo”.

Aby znak towarowy korzystał z ochrony prawnej, musi zostać zarejestrowany w odpowiednim urzędzie ds. własności przemysłowej. W Polsce jest to Urząd Patentowy RP z siedzibą w Warszawie. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat^[2] i istnieje możliwość jego przedłużenia na kolejne okresy. Prawo ochronne ogranicza się do towarów i usług wskazanych w zgłoszeniu^[3]. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy^[4] na określonym obszarze. Uprawniony może wskazać, że jego znak został zarejestrowany, poprzez umieszczenie w sąsiedztwie znaku towarowego litery „R” wpisanej w okrąg^[5].

↑ Art. 120 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2023 r. poz. 1170).
↑ Tamże, art. 153 ust. 2.
↑ Ustalany na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Nicejskiej z 15 czerwca 1957.
↑ Art. 153 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 p.w.p.
↑ Tamże, art. 151.

[:0-1] Art. 120 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2023 r. poz. 1170).

[2] Tamże, art. 153 ust. 2.

[3] Ustalany na podstawie Międzynarodowej Klasyfikacji Nicejskiej z 15 czerwca 1957.

[4] Art. 153 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 p.w.p.

[5] Tamże, art. 151.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]