La Sicilia, misa ntô menzu dû Meditirràniu, havi na cintralitati ca nun è sulamenti giugràfica: di idda passaru assai migrazzioni, accuminciannu di l' èbbichi ca si pèrdunu ntô tempu, di quannu ntâ l'Àfrica si stava evurvennu l'Homu Sapiens e, a partiri di centumila anni fa, accuminciau a migrari ammeri l'Europa, attravirsannu la Sicilia e lu strittu di Gibbirterra. A ddi tempi, la Sicilia era tutta cummigghiata di voschi e li grutti naturali o scavati eranu l'ùnichi abbitazzioni.
Li primi òmini vìnniru pi mari, (ni diciunu li giòlughi ca la Sicilia nun hà statu mai junciuta di quarchi ponti di terra cu l'Italia o cu l'Africa) e arrivaru ntô pricìpiu dû paliulìticu, forsi prima dô 70.000 a.C.
Tracci di abbitazzioni di l’antica etati dâ petra nta grutti sunu cuncintrati nta tri zoni ntâ costa sittintriunali di l'ìsula (agghiri Tèrmini, Palermu e Trapani) e ntô triànculu sud-urientali, ma, forsi, ssa cuncintrazzioni s'havi picchì nun s'hà fattu n'asplurazzioni sistimàtica nta àutri àrii dâ Sicilia.