Hlorpromazin
|
|
(IUPAC) ime
|
3-(2-hloro-10H-fenotiazin-10-il)-N,N-dimetil-propan-1-amin
|
Klinički podaci
|
Identifikatori
|
CAS broj
|
50-53-3 (slobodna baza) 69-09-0 (hidrohlorid)
|
ATC kod
|
N05AA01
|
PubChem[1][2]
|
2726
|
DrugBank
|
DB00477
|
ChemSpider[3]
|
2625
|
UNII
|
U42B7VYA4P Y
|
KEGG[4]
|
D00270 Y
|
ChEMBL[5]
|
CHEMBL71 Y
|
Hemijski podaci
|
Formula
|
C17H19ClN2S
|
Mol. masa
|
318.86 g/mol (slobodna baza) 355.33 g/mol (hidrohlorid)[6]
|
SMILES
|
eMolekuli & PubHem
|
InChI |
InChI=1S/C17H19ClN2S/c1-19(2)10-5-11-20-14-6-3-4-7-16(14)21-17-9-8-13(18)12-15(17)20/h3-4,6-9,12H,5,10-11H2,1-2H3 Y Key: ZPEIMTDSQAKGNT-UHFFFAOYSA-N Y |
|
Farmakokinetički podaci
|
Bioraspoloživost
|
Oralno, 30 do 50% (inter-individualne varijacije 10–70%)
|
Metabolizam
|
Hepatički, uglavnom CYP2D6
|
Poluvreme eliminacije
|
16 do 30 časa. U dugotrajnim tretmanima, CPZ indukuje svoj sopstveni metabolizam
|
Izlučivanje
|
Bilijarno i renalno, kao metaboliti (samo tragovi nepromenjenog leka)
|
Farmakoinformacioni podaci
|
Trudnoća
|
?
|
Pravni status
|
℞ Prescription only
|
Način primene
|
Oralno, rektalno, IM, IV infuzija
|
Hlorpromazin (largaktil, torazin, CPZ) je lek koji pripada grupi lekova koji se nazivaju fenotiazinski antipsihotici.[7][8][9] Spada u blaže tipične antipsihotike.[8] Poseduje brojna farmakolološka dejstva, ali pre svega deluje na psihičke funkcije izazivajući sedaciju, odnosno smirenje.[7] Mehanizam delovanja hlorpromazina ostvaruje se blokadom dopaminskih (D1, D2[8]) i noradrenalinskih,[8] a u manjoj meri i muskarinskih receptora.[8] Sedativno delovanje je posledica antagonističkog delovanja na H1-histaminske receptore.[8][10]
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519. edit
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846. edit
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594. edit
- ↑ Katritzky A.R., Pozharskii A.F. (2000). Handbook of Heterocyclic Chemistry. Academic Press. ISBN 0080429882.
- ↑ 7,0 7,1 Galenika str. 1, Pristupljeno 29. 4. 2013.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 antipsihotici - Stetoskop, Pristupljeno 29. 4. 2013.
- ↑ Healy David (2004). The Creation of Psychopharmacology. Harvard University Press. str. 37–73. ISBN 978-0-674-01599-9. Pristupljeno 6. 7. 2010.
- ↑ Keith Parker; Laurence Brunton; Goodman, Louis Sanford; Lazo, John S.; Gilman, Alfred (2006). Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics (11 izd.). New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-142280-3.