Kadmijum

Ag - Cd - In   Zn Cd Hg       periodni sistem
Opšti podaci
Ime, simbol,atomski broj	KAdmijum, Cd, 48
Pripadnost skupu	prelaznih metala
grupa, perioda	IIB, 5
gustina, tvrdoća	8650 kg/m3, 2
Boja	plavičastobela
Osobine atoma
atomska masa	112,411 u
atomski radijus	155 (161) pm
kovalentni radijus	148 pm
van der Valsov radijus	158 pm
elektronska konfiguracija	[Kr]4d105s2
e- na energetskim nivoima	2, 8, 18, 18, 2
oksidacioni broj	2
Osobine oksida	srednje bazni
kristalna struktura	heksagonalna
fizičke osobine
agregatno stanje	čvrsto
temperatura topljenja	594,22 K (321,07 °C)
temperatura ključanja	1040 K (767 °C)
molska zapremina	13,00×10-3 m3/mol
toplota isparavanja	100 kJ/mol
toplota topljenja	6,192 kJ/mol
pritisak zasićene pare	14,8 Pa (597 K)
brzina zvuka	2310 m/s (293,15 K)
Ostale osobine
Elektronegativnost	1,69 (Pauling) 1,46 (Alred)
specifična toplota	233 J/(kg*K)
specifična provodljivost	13,8×106 S/m
toplotna provodljivost	96,8 W/(m*K)
I energija jonizacije	867,8 kJ/mol
II energija jonizacije	1631,4 kJ/mol
III energija jonizacije	3616 kJ/mol
Najstabilniji izotopi
izotop zast. v.p.r. n.r. e.r. MeV p.r. 108Cd 0,89% stabilni izotor sa 60 neutrona 109Cd (veš.) 464,6 dana z.e. 0,214 109Ag 110Cd 12,49% stabilni izotor sa 62 neutrona 111Cd 12,8% stabilni izotor sa 63 neutrona 112Cd 24,13% stabilni izotor sa 64 neutrona 113Cd (veš.) 7,7×1015 lat β- 0,316 113In 113mCd (veš.) 14,1 godina β- 0,580 113In i.t. 0,264 113Cd 114Cd 28,73% stabilni izotor sa 66 neutrona 116Cd 7,49% stabilni izotor sa 68 neutrona
tamo gde drugačije nije naznačeno, upotrebljene su SI jedinice i normalni uslovi.
Objašnjenja skraćenica: zast.=zastupljenost u prirodi, v.p.r.=vreme polu raspada, n.r.=način raspada, e.r.=energija raspada, p.r.=proizvod raspada, z.e=zarobljavanje elektrona, i.t.=izomerni prelaz

Kadmijum (Cd, latinski - cadmium) - je metal IIB grupe. Ime je dobio po grčkom nazivu za rudu cinka - kalamin.

Najpoznatiji mineral kadmmijuma je kadmijumsulfid CdS, ali se obično dobija kao sporedni proizvod pri proizvodnji cinka.

Kadmijum je otkriven 1817. godine od strane nemačkog hemičara Fridriha Štrosmajera.