Makedonska dinastija je naziv za dinastiju careva koja je vladala Istočnim Rimskim (Bizantskim) Carstvom od 867. do 1056. godine, odnosno nakon Amorijanske dinastije. Taj period bizantske historije karakterizira teritorijalna ekspanzija, odnosno najveći opseg teritorija Carstva nakon muslimanskih osvajanja; u kulturnom smislu ga je karakterizirao procvat književnosti i umjetnosti zbog čega se taj period ponekad naziva Makedonska renesansa. Dinastija je ime dobila po svom osnivaču Vasiliju I, odnosno tome što je bio rodom iz teme Makedonije.. S obzirom da je Vasilije porijeklom bio i Armenac[1], neki od historičara koriste i izraz Armenska dinastija.[2]