Paleocen

Paleocen, "rana zora nedavnog doba", je epoha koja je trajala od prije 65 Ma do prije 56 Ma (miliona godina). Predstavlja prvu epohu paleogenskog perioda u modernoj kenozojskoj eri. Kao i sa svim starijim geološkim periodima, strate koje definiraju početak i kraj epohe su dobro identificirane, ali točan datum kraja nije siguran.

Paleocenska epoha je neposredno slijedila masovno izumiranje na kraju krede, poznato kao K-T međa (kredsko-tercijarsko), koje je označilo nestanak dinosaura. Izumiranje dinosaura je širom svijeta ostavilo neispunjene ekološke niđe, pa ime "paleocen" dolazi iz grčkog te se odnosi na "staru (paleo) – novu (ceno)" faunu koja se razvila u tom periodu, prije dolaska modernih redova sisavaca u eocenu.

K-T međa koja označava razdvajanje krede i paleocena je vidljiva u geološkimm nalazima širom Zemlje kroz diskontinuitet fosilne faune te visoke razine iridijuma. Također su vidljivi fosilni dokazi nagle promjene u flori i fauni. Postoje neki dokazi kako se temeljita ali kratkotrajna promjena klime zbila u prvim decenijama paleocena. Postoje brojne teorije o uzroku K-T masovnog izumiranja, a najviše dokaza podržava tezu o udaru asteroida promjera 10 km na Yucatan u Meksiku.

Kraj paleocena (55.5/54.8 Ma) je označen jednim od najznačajnijih perioda globalnih promjena za vrijeme kenozoika, naglom promjenom klime - tzv. Paleocensko-eocenskim termalnim maksimumom, koji je poremetio oceansku i atmosfersku cirkulaciju i doveo do izumiranja brojnih podvodnih benthskih foraminifera a na kopnu do velikih promjena među sisavcima.