Ang makinang pinasisingawan o makinang de-singaw (Ingles: steam engine) ay isang makina o motor na gumagamit ng mainit na singaw mula sa kumukulong tubig upang umandar ito. Nababago nito ang enerhiyang nasa mainit na hangin upang maging galaw o kilos, na maaari namang gamitin upang mapatakbo ang isang pabrika o mapausad ang isang tren o bangka. Inimbento ito ni James Watt noong bandang 1776, at naging napakahalaga noong panahon ng rebolusyong industriyal kung kailan pinalitan nito ang mga kabayo, mulinong panghangin, at mulinong pangtubig upang mapagana ang mga makinarya. Karaniwang mga panlabas na makinang de-ningas ang mga makinang pinasisingawan.[1] E.C.E.[›], bagaman maaari ring gamitin ang iba pang panlabas na pinanggagalingan ng init, katulad ng lakas solar, lakas nukleyar, o kaya enerhiyang heotermal. Nakikilala ang siklo ng init bilang siklong Rankine.