Wikang Min

Min, Wikang Min
閩語/闽语
Distribusyong
heograpiko:
Kontinental na Tsina: Fujian, Guangdong (sa palibot ng Chaozhou-Swatou, Leizhou at bahagi ng Zhongshan), Hainan, Zhejiang (Shengsi, Putuo at Wenzhou), Jiangsu (Liyang at Jiangyin), Taiwan, Timog-Silangang Asya (Singapura, Indonesya, Brunei, Pilipinas, Malaysia, Myanmar, Tailandya, Kambodya at Laos)
Klasipikasyong lingguwistiko:Sino-Tibetano
Proto-wika:proto-Min
Mga subdibisyon:
Min Bei (Hilagang Min)
Min Dong (Silangang Min)
Min Zhong (Gitnang Min)
Min Nan (Timog Min)
Naglalaman ang artikulong ito ng mga tekstong Tsino.
Kapag walang tamang suportang pampanitik, maari kang makakita ng mga tandang pananong, mga kahon, o ibang sagisag sa halip na mga karakter na Intsik.
Wikang Min
Bân gú / Mìng ngṳ̄ ('Min') nakasulat sa
Sulating Tsino
Tradisyunal na Tsino閩語
Pinapayak na Tsino闽语
Hokkien POJBân gú
Ang mapa ng mga pangunahing pagkakaiba-iba ng Min.

Ang Min o Miin[a] (Tsinong pinapayak: 闽语; Tsinong tradisyonal: ; pinyin: Mǐn yǔ; Pe̍h-ōe-jī: Bân gú; BUC: Mìng ngṳ̄) ay isang malaking pangkat ng baryedad ng Tsino na ginagamit ng halos 70 milyong katao sa timog-silangang lalawigan ng Fujian at maging ng mga migrante ng lugar na ito sa Guangdong (palibot ng Chaozhou-Swatou, o lugar sa Chaoshan, tangway ng Leizhou at bahagi ng Zhongshan), Hainan, tatlong kondado sa katimugan ng Zhejiang, Zhoushan archipelago palaot ng Ningbo, ilang nayon sa Liyang, lungsod ng Jiangyin sa lalawigan ng Jiangsu, at Taiwan. Hinango ang pangalan mula sa Ilog Min) sa Fujian.

Marami ang mga tagapagsalita ng Min sa mga inmigranteng Tsino sa Timog-Silangang Asya. Ang pinakamalawak na ginagamit na uri ng Min ay ang Hokkien (kabilang ang Hokkien Taiwanes at Amoy). Sa Pilipinas, ginagamit ng karamihan sa mga Pilipinong Tsino ang Hokkien Pilipino.
Maling banggit (May <ref> tag na ang grupong "lower-alpha", pero walang nakitang <references group="lower-alpha"/> tag para rito); $2


Wikang Min

Dodaje.pl - Ogłoszenia lokalne