Hispanyola'ya yerleştiği bilinen ilk Yahudiler İspanya Yahudileriydi. Kristof Kolomb adayı 1492'de keşfettiği zaman yerleşmişlerdi. Yüzyıllar boyunca Yahudilere ev sahipliği yapan İspanya'da antisemitizm ve engizisyonlar başlayınca Yahudiler ülkeden kaçtı. Elhamra Kararnamesinin yürürlüğe girdiği gün Kolomb ve tayfası İspanya'dan yola çıktı. Mürettebatta en az beş Yahudi vardı; bunlar tercüman Luis de Torres, cerrah Marco, doktor Bernal, Alonzo de la Calle ve Gabriel Sanchez'di. Luis de Torres Hispanyola adasına ayak basan ilk kişiydi. Ardından ada Fransızlar ve İspanyollar arasında ikiye bölündü ve Yahudiler sonra da Dominik Cumhuriyeti olacak olan İspanyol tarafında kaldılar. Diğer ülkelerden de Sefaradlar gelmeye başladı. 19. yüzyılda Kurasao Yahudileri de Hispanyola'ya vardı fakat güçlü bir cemaat oluşturmadı. Çoğu Yahudi kimliklerini saklayıp geleneklerini icra etmedi. Bu Yahudilerin soyundan gelenler arasında Dominik Cumhurbaşkanı Francisco Henriquez y Carvajal[1] ve oğlu Pedro Henriques Ureña da bulunmaktadır.
Dominik Cumhuriyeti II. Dünya Savaşı'nda toplu Yahudi göçü kabul eden ender ülkelerdendir. Evian Konferansıyla 100,000 Yahudi mülteci kabul edilmiştir.[2] JDC'nin desteğiyle DORSA (Dominican Republic Settlement Association/Dominik Cumhuriyeti İskan Kurulu) kurulup Yahudilerin adanın kuzey kıyısındaki Sosua şehrine yerleştirilmeleri sağlandı. 700 Aşkenaz Avrupa Yahudisi adaya vardığında onlara toprak ve büyük baş hayvan verildi. Diğer mülteciler başkent Santo Domingo'ya yerleşti. 1943'te Dominik Cumhuriyeti'ndeki Yahudi nüfusu 1000'e ulaştı. Bu zamandan beri dış göçler ve asimilasyon nedeniyle Yahudi nüfusu azalmaktadır. Bilinen en eski Yahudi mezarlığı 1826 senesine aittir.