Bu maddedeki üslubun, ansiklopedik bir yazıdan beklenen resmî ve ciddi üsluba uygun olmadığı düşünülmektedir. |
Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Nisan 2012) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Karl Theodor Wilhelm Weierstraß | |
---|---|
Doğum | 31 Ekim 1815 Ostenfelde, Münster, Prusya Krallığı |
Ölüm | 19 Şubat 1897 (81 yaşında) Berlin, Prusya Krallığı |
Ölüm sebebi | Zatürre |
Milliyet | Alman |
Mezun olduğu okul(lar) | Ren Friedrich Wilhelm Üniversitesi Westfälische Wilhelms Üniversitesi |
Kariyeri | |
Dalı | Matematik |
Çalıştığı kurumlar | Berlin Teknik Üniversitesi |
Doktora öğrencileri | Nikolay Vasilyeviç Bugayev Georg Cantor Georg Frobenius Lazarus Fuchs Wilhelm Killing Leo Königsberger Mathias Lerch Hans von Mangoldt Eugen Netto Carl Runge Arthur Schoenflies Friedrich Schottky Hermann Schwarz Ludwig Stickelberger Sofia Kovalevskaya |
İmza | |
Karl Theodor Wilhelm Weierstraß (31 Ekim 1815, Ostenfelde Münster - 19 Şubat 1897, Berlin), Alman öğretmen ve matematikçidir.
Meslek yaşamına Münster'de, Deutsch-Krone'de ve Braunsberg'te ilkokul öğretmeni olarak başladı, daha sonra 1856'da Berlin Meslek Enstitüsünde çalıştı, 1864'te de Berlin Humboldt Üniversitesi matematik profesörlüğüne atandı ve ölene dek ders verdi. Derslerinde, çözümlemenin yeniden doğmasına önemli katkılarda bulundu ve bütün bir matematikçiler kuşağı üzerinde etki yarattı. Kummer ile birlikte Almanya'daki ilk matematik seminerini düzenledi. Bolzano, Abel ve Cauchy'nin başlattığı matematiği kurallara bağlama çabasını daha da ileri götürerek bir sayı dizisinin limiti, sürekli değişken vb. kavramlarına ilişkin henüz yeterince açık olmayan formülleştirmeleri aritmetik eşitsizlikler biçiminde ifade etti ve böylece matematikte sezginin rolünü daha da azalttı. Bu kavramları derinlemesine irdeleyerek sürekli ve hiçbir noktasında türevi alınamayan bir fonksiyonun kurulması problemini ortaya attı. Bu fonksiyonu düzgün yakınsak sonsuz bir seriyle tanımladı.
Çözümlemeyi aritmetiğe dayandırmak istedi ve aritmetiğin mantık temelinden yoksun oluşunu gidermek için bir gerçek sayılar kuramı geliştirdi. Karmaşık analizin geliştirilmesine büyük katkıda bulundu. Yaklaşımı yereldi: Tam serileri yakınsaklık çemberleri içinde inceledi ve analitik uzantı yönteminin yardımıyla fonksiyonların değerini varlık alanlarının her noktasında elde etti. Analitik fonksiyonlara karşı ilgisi, eliptik fonksiyonları incelerken doğdu ve bu yolla temel hedefine ulaştı; Abel integralleri'ne ve onların ters fonksiyonlarına, Abel fonksiyonları'na ilişkin genel bir kuram geliştirdi.