Lidce

Lidce, Batı Anadolu'da, başlangıçta günümüzde Gediz Nehri havzasına denk gelen Lidya ülkesinin halkı olan Lidyalılar tarafından kullanılmış ve MÖ 7. yüzyıldan itibaren kayda geçmiş Anadolu dili.

MÖ 20. yüzyıldan itibaren kayda geçmiş selefleri Hitit dili ve Luvi dili gibi Hint Avrupa dillerinin Anadolu alt grubuna dahildir ve bu diğer Anadolu dilleri ve özellikle de Luvi dili ile bazı benzerlikleri bulunmakla birlikte, kendine özgü çeşitli özellikleri nedeniyle Anadolu dil ailesi içinde ayrı bir yeri bulunduğu ileri sürülmektedir.

Yazılı Lidya dilinin ilk örnekleri MÖ 7. yüzyıldan kalma elektrum Lidya sikkeleri üzerindeki yazılardır. Bu paralarda Walwel ve Kalil adlı iki kişinin ismi anılmaktadır.^[1] MÖ 5. ve 4. yüzyıllardan kalma ve çoğu Sard kazılarında keşfedilmiş mezar kitabeleri olmak üzere 100 kadar yazıt Lidya dilinde halihazırda mevcut literatürü tamamlamaktadır. Mezar taşlarında yazıtlar çoğu kez eś wãnaś ("bu mezar") ifadesi ile başlamaktadır.

Lidya dilinin çıkış bölgesi Lidya'da MÖ 1. yüzyıl itibarıyla konuşulmaz hale geldiği, ancak Kibyra antik kentinde (günümüzde Gölhisar, Burdur) kentin kurucuları olan Lidyalılar kolonisi tarafından kullanılmaya devam ettiği Strabo tarafından belirtilmektedir.^[2]

1. ^ "Lydia and the earliest coins" (İngilizce). British Museum. 2 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
2. ^ S.R.F. Price (1985). Rituals and power: the Roman imperial cult in Asia Minor, s. 92 (İngilizce). Cambridge University Press.