Maria Goeppert-Mayer

Maria Goeppert Mayer
1963'te Mayer
Doğum	Maria Göppert 28 Haziran 1906(1906-06-28) Kattowitz, Alman İmparatorluğu
Ölüm	20 Şubat 1972 (65 yaşında) San Diego, California, ABD
Vatandaşlık	Almanya, ABD
Mezun olduğu okul(lar)	Göttingen Üniversitesi
Tanınma nedeni	Çekirdek kabuğu modeli
Evlilik	Joseph Edward Mayer
Çocuk(lar)	2
Ödüller	Nobel Fizik Ödülü (1963)
Kariyeri
Dalı	Fizik
Çalıştığı kurum	Sarah Lawrence College Columbia Üniversitesi Los Alamos Laboratory Argonne Ulusal Laboratuvarı University of California, San Diego Chicago Üniversitesi
Doktora danışmanı	Max Born
Doktora öğrencileri	Robert G. Sachs
İmza

Maria Goeppert-Mayer (d. 28 Haziran 1906 - ö. 20 Şubat 1972), Alman-Amerikalı fizikçi, fizik dalında atom çekirdeğinin çekirdek kabuğu modeli ile Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür. Marie Curie’den sonra Nobel Ödülü'ne layık görülen ikinci kadındır.

Göttigen Üniversitesi’nden mezun olan Maria Goeppert-Mayer, doktorasını atomlar tarafında soğurulan iki olası foton teorisi üzerine yazmıştır. Hazırladığı tezinin deneysel doğrulaması, o yıllarda uzak bir ihtimalken, lazerin geliştirilmesi bunu mümkün kılmıştır. Bugün iki foton soğurumu en-kesit ölçüm birimi, Goeppert-Mayer (GM) birimi ile tanımlanmaktadır. Maria Goeppert-Mayer, o sırada Johns Hopkins Üniversitesi'nde doçent olan Joseph Edward Mayer ile evlenmiş ve Amerika Birleşik Devletleri'ne yerleşmiştir. Johns Hopkins Üniversitesi, o sırlarda çok katı olarak uygulanan “adam/eş kayırma” (nepotism) kuralları nedeni ile Maria Goeppert-Mayer'i akademisyen olarak işe almamış ancak asistan olarak bir iş vermiştir. Maria Goeppert-Mayer, konusunun en özgün makalesi olarak kabul edilen “çift beta bozunması” (double beta decay) makalesini 1935 yılında asistanken yazmıştır. 1937 yılında Columbia Üniversitesi’nde, ücretsiz bir pozisyonu kabul etmiştir. Columbia’da iken, II. Dünya Savaşı sırasında Manhattan Projesi’nde, Edward Teller ile birlikte Los Alamos Laboratuvarları’nda süper bombanın geliştirilmesinde izotop ayrıştırma üzerine çalışmıştır. Savaştan sonra Şikago Üniversitesi’nde gönüllü docent olarak çalışmaya başlayan Maria Goeppert-Mayer, üniversite yakınlarındaki Argonne Ulusal Laboratuvarları’nda da uzman fizikçi olarak görev almıştır. 1960 yılında Kaliforniya Üniversitesi (San Diego) Fizik bölümünde profesör olan Goeppert-Mayer, nükleer kabukların yapısına yönelik bir matematiksel modeli konusundaki çalışması ile 1963 yılında Fizik dalında, Johannes Hans Daniel Jensen ve Eugene Wigner ile birlikte Nobel Fizik Ödülü'ne layık görülmüştür.