Neoklasik metal

Neoklasik metal, klasik müziğin yoğun etkisinde kalmış olan, genel olarak kompleks çalma teknikleri içeren^[1][2] bir heavy metal müzik alt türüdür. Hem klasik müzikten hem de speed metal'den özellikler almıştır. Deep Purple grubunun gitaristi Ritchie Blackmore'un klasik müzik melodilerini ve blues rock tarzını birleştirerek bu türe öncülük ettiği kabul edilir. Sonrasında Yngwie Malmsteen 1980'ler boyunca bu türün gelişmesinde büyük rol oynayacak ve en önemli neoklasik metal müzisyenlerinden biri olacaktı.^[1][3][4] Türü icra eden diğer önemli sanatçılar olarak Randy Rhoads, John Petrucci, Jason Becker, Tony MacAlpine, Vinnie Moore, Uli Jon Roth, Stéphan Forté, Wolf Hoffmann, Timo Tolkki ve Marty Friedman örnek gösterilebilir.^[1][5]

1. ^ ^{a b c} Stephan Forté, "Metal néoclassique" in Guitarist Magazine Pedago, Hors Série #29, "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, pp.14–15.
2. ^ "L'arrivée du néoclassique remet au goût du jour la virtuosité et le travail de l'instrument", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
3. ^ "C'est véritablement en 1984, avec son premier album solo "Rising Force", que le virtuose suédois Yngwie Malmsteen fait découvrir au monde son mélange unique de baroque et de heavy metal", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14
4. ^ Farley, Helen (2013). "Demons, The Occult Devils and Witches: in Heavy Metal Music". Bayer, Gerd (Ed.). Heavy Metal Music in Britain. Ashgate Publishing. ss. 80-81. ISBN 978-1-409493853. 
5. ^ "Toute un pléiade de guitars heroes va deferler, pour la plupart révélés par le label Shrapel records, parmi lesquels les plus légendaires sont John Petrucci, Jason Becker, Jacky Vincent, Tony MacAlpine, Timo Tolkki et Vinnie Moore", "Les secrets du metal- Etudes de Style", March 2009, p.14