Stereoskop, Charles Wheatstone tarafından icat edilen ve iki boyutlu uzayda (2D) bulunan stereoskopik görüntüyü tek bir noktaya odaklayıp üç boyutlu uzay (3D) düzleme aktaramını sağlayan optik bir alettir.[1]
İki tip stereoskop aleti bulunmaktadır. Biri Wheatson stereoskop'udur. Diğer adıyla aynalı stereoskop, bir diğeri ise Brewster stereoskop'udur veya mercekli stereoskop olarak da adlandırılır.[1] Genel anlamda stereoskobun çalışma prensibi, iki gözün aynı noktada bulunan ancak farklı açılarda ters olarak gördüğü binoküler görüntüyü beynin düzeltme mekanizmasını ayna veya mercek yardımı ile birleştirme işlemine dayanır. Basit bir stereoskop, kullanılabilecek fotoğrafın, resmin, nesnenin, görüntünün boyutu ile sınırlıdır. Gelişmiş bir stereoskop, bir çift yatay periskop benzeri cihaz ile donatılır ve daha geniş bir görüş alanında daha ayrıntılı bilgiler sunabilen daha büyük görüntülerin görüntülenmesine olanak sağlar. Stereoskop, temelde, aynı nesnenin biraz farklı açılardan çekilmiş iki fotoğrafının aynı anda her bir göze tek tek sunulduğu bir araçtır. Bu, doğal görüntüleme de her bir gözün nesneyi biraz farklı bir açıdan görme biçimini yeniden yaratır, çünkü bunlar birkaç inç aralıklarla ayrılır, bu da insanlara doğal derinlik algısı verir. Her resim ayrı bir mercekle odaklanır ve her bir göze birbirinden birkaç inç uzakta çekilmiş ve aynı noktaya odaklanmış bir fotoğraf gösterilerek, nesneleri üç boyutlu görmenin doğal etkisini öne çıkarmaktadır.