Vincent van Gogh

Vincent van Gogh
Otoportre, 1886[1]
Genel bilgiler
Doğum adı	Vincent Willem van Gogh
Doğum	30 Mart 1853(1853-03-30) Zundert, Hollanda
Ölüm	29 Temmuz 1890 (37 yaşında) Auvers-sur-Oise, Fransa
Uyruk	Hollandalı
Alanı	Resim
Sanat eğitimi	Anton Mauve
Katıldığı akımlar	Art izlenimcilik
Ünlü yapıtları	Yıldızlı Gece, Ayçiçekleri, Arles'daki Yatak Odası, Dr. Gachet'nin Portresi, Keder
İmzası

Vincent Willem van Gogh (30 Mart 1853 - 29 Temmuz 1890), Hollandalı ard-izlenimci ressamdır. Batı dünyası sanat tarihinin en tanınmış ve en etkili şahsiyetlerinden biridir. On yıldan biraz fazla bir süre içinde aralarında 860 yağlı boya tablonun da olduğu 2.100 kadar resim ve çizim çalışması üretti ve bunların çoğu yaşamının son iki yılında yapıldı. Bunların arasında manzaralar, natürmortlar, portreler ve otoportreler bulunmaktadır ve modern sanatın temelleri sayılan cüretkâr renkler ile canlı, fevrî ve ifade dolu belirgin fırça darbeleriyle ayırt edilirler. 37 yaşında yıllardır süren psikolojik rahatsızlığı ve yoksulluğun ardından trajik bir biçimde kimilerine göre intihar, kimilerine göre bir cinayet sebebiyle silahla yaralandıktan otuz saat sonra hayata veda etti.

Üst orta sınıf bir aileye doğan Van Gogh çocukken ciddi, sessiz ve saygılıydı ayrıca resim de yapmaktaydı. Gençliğinde sanat simsarı olarak çalıştı ancak Londra'ya gönderildikten sonra bunalıma girdi. Döndükten sonra Belçika'nın güneyinde Protestan misyoneri olarak çalıştı. Sağlığı bozulup yalnızlık içinde yaşadıktan sonra ebeveynlerinin yanına döndü ve 1881 yılında resim yapmaya başladı. Küçük kardeşi Theo tarafından maddi olarak desteklendi ve ikisi yıllarca mektupla yazıştılar. Çoğunlukla natürmortlar ve çalışan köylülerin tasvirlerinden oluşan ilk çalışmalarında daha sonraki eserlerinin ayırt edici niteliği olan canlı renkler görülmez. 1886 yılında taşındığı Paris'te, izlenimci hassasiyete karşı tepki gösteren ve aralarında Émile Bernard ile Paul Gauguin'in de bulunduğu aVangart üyeleriyle tanıştı. Çalışmaları geliştikçe natürmortlara ve yerel manzaralara yeni bir yaklaşım getirdi. Resimlerinde daha parlak renkler kullanmaya başladı ve daha sonra 1888'de Fransa'nın güneyinde kaldığı Arles'da ustalaşacağı kendine özgü bir üslûp geliştirdi. Bu dönemde zeytin ağaçları, selviler, buğday tarlaları ve ayçiçekleri de tuvallerine konu olmaya başladı.

Psikotik epizodlardan ve delüzyonlardan muzdarip olan Van Gogh; zihin sağlığından endişe duymasına rağmen fiziksel sağlığını ekseriyetle ihmal etmiş, düzgün beslenmemiş ve aşırı alkol almıştır. Gauguin ile arkadaşlığı bir ustura ile yolunu kesmesi ve öfke nöbeti sonucu sol kulağının bir kısmını keserek yaralaması sonucu sona ermiştir. Bir dönem Saint-Rémy'de olmak üzere akıl hastanelerinde kalmıştır. Hastaneden kendi isteğiyle ayrıldıktan sonra Paris yakınlarında Auvers-sur-Oise'da Auberge Ravoux'ya taşındı ve homeopati uygulayan doktor Paul Gachet tarafından tedavi altına alındı. Depresyonu devam etti ve 27 Temmuz 1890'da bir altıpatlarla yaralandı. İki gün sonra enfeksiyon kapan yaraları nedeniyle öldü. İntihar ettiği söylense de buna şahit olan kimsenin olmaması ve silahın hiç bulunamaması cinayete kurban gittiği şüphesini doğurmuştur.

Yaşamı boyunca başarısız olan ve sadece bir eserini satabilen Van Gogh'a deli gözüyle bakılıyordu. İntiharından sonra şöhret kazanan ressam, halkın imgeleminde tipik yanlış anlaşılmış dahi, "çılgınlık ve yaratıcılığın bir arada olduğu söylemlerini"^[2] gösteren bir ressam olarak yer almıştır. 20. yüzyılın başlarında, resim üslûbunun ögeleri fovistler ve Alman dışavurumcuları tarafından kullanılmaya başladıktan sonra ressamın tanınırlığı artmıştır. İlerleyen yıllarda çok yaygın bir eleştirel, ticari ve popüler bir başarı yakalayan Van Gogh sorunlu kişiliğinin romantik, azap çeken sanatçı idealini simgelediği önemli ama hüzünlü bir ressam olarak hatırlanmaktadır.

1. ^ [1] 25 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Vincent van Gogh Gallery
2. ^ McQuillan 1989, s. 9.