Taelen worn inedeêld in taelfemieljes. Dit wil zène dan taelen ontwikkeld zien uut de zelven ‘voorouertael’. Van sommihe taelen weet’n mensen nog steeds nie uut wat voe femielje an ze komm’n.
In de taeltypolohie wor ’t er ok onderscheid emikt in:
- Levende taelen = Taelen die an nog steeds worn esproken as moedertael
- Uutesturven taelen = Taelen die recent zien uutesturven en noe nie mi worn esprook’n as eêste tael.
- Ouwe taelen = Taelen die an a meer dan duuzend jaer zien uutesturven
- Historische taelen =Taelen die an nog wè voortleven in moderne taelen, mè toch ezien worn as aparte taelen.
- Kunsttaelen = Taelen die nie zien ontstaen, mè ontworp’n. Dit zien taelen as Esperanto en Ido.