Abjection

Abjection (hina jeung kotor, atawa pika geuléheun), konsep psikoanalisis dikembangkeun ku Julian Kristeva (2005: 35-370) sakumaha dikamukakeun dina bukuna anu judulna Powers of Horror:an Essay on Abjection (1980) keur ngajélas keun formasi subjék jeung pameliharaan subjektivitas.^[1] Dina hubungan ieu abjection patutumpuk jeung fase chora.^[1] Sami saréng chora, konsep abjection diinjeum tina widang psikologi, fase cermin Lacannian keur ngajélas keun katerpisahan biologis sakaligus psikologis antara orok jeung indungna.^[1] Saperti anu dipikanyaho dina umumna yuswa 4-8 sasih orok sok dipisah keun tina struktur indung na anu ngajieun stigma indung nu galak.^[1] kasadaran saperti ieu anu jadi keun tampéran bawahsadar, ku kituna nalika dewasa ngalaman diskriminasi jeung 'nu lian'.^[1] Jantén, anu mimiti muncul nyaéta hukum maternal, lain paternal, proses anu ti konstruksi semiotik ka simbolik.^[1] Numutkeun Cuddon (2013: 2) abjection mangrupa konsep konci dina mahaman sastra Gothic.^[1]

1. ↑ ^{a b c d e f g} Kutha Ratna, Nyoman (2018). Ensiklopedia (2000 Istilah, Biografi, Karya, Metode, Teori. Yogyakarta: Pustaka Pelajar. ISBN 9786022297437.