Antinatalizm (q.yun. ἀντί — «əks», lat. natalis — «doğulma») — həyatın başlanğıcını mənfi qiymətləndirən və hər hansı bir şəraitdə çoxalmanın mənfi qiymətləndirilməsi də daxil olmaqla, bəzi hallarda qeyri-etik hesab olunan bir sıra fəlsəfi və etik mövqelər (məsələn, bioetik filosof David Benatarın mövqeyi). Bir sıra fəlsəfi və əxlaqi mövqelər kimi anti-natalizm anlayışı demoqrafiyada antalitizm anlayışından (burada eyni sözlə həddindən artıq populyarlıq probleminin praktik həlli nəzərdə tutulur) və doğuş səviyyəsinin məhdudlaşdırılması siyasətindən fərqləndirilməlidir; antinatalizmi ayrıca uşaqsızlıq fərdi seçimindən (xüsusən bəzi ekoloji təşəbbüslərdə) ayırmaq lazımdır.
Antalizm fəlsəfəsinin bəzi elementlərini Artur Şopenhauer, Eduard fon Hartman[1], Peter Vessel Zapffe[2], Lüdviq Vitgenşteyn[3] bölünmüşdürlər.
Antinatalizmin növləri həm onu dəstəkləmək üçün istifadə olunan arqumentlərdən (xeyriyyəçi, ekoloji), həm də şiddət dərəcəsindən (radikal, situativ) asılı olaraq fərqlənə bilər[4]. Antinatalizm hər hansı bir xüsusi etik sistemə bağlı deyildir; anti-natalizmin tərəfdarları, hətta anti-natalizm etikasının daha sərt dəyişikliyində də spesifik antinatalist mövqelərin müxtəlifliyini təyin edən geniş etik yanaşmaların nümayəndələri ola bilərlər.