Beggiatoa | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
Especies | |||||||||||||
Beggiatoa é un xénero de bacterias da orde Thiotrichales. Recibe o seu nome polo médico e botánico italiano F. S. Beggiato. Estes microorganismos viven en ambientes ricos en xofre. O botánico ruso Sergei Winogradsky, durante as súas investigacións no laboratorio de botánica de Anton de Bary en 1887, descubriu que Beggiatoa oxidaba sulfuro de hidróxeno (H2S) como fonte de enerxía, formando pinguiñas de xofre intracelular. Winogradsky denominou esta forma de metabolismo inorgoxidación[1] (oxidación de compostos inorgánicos). Este descubrimento representou o primeiro caso descrito de litotrofia.[2][3]