Brodavis

Brodavis
Martin, Kurochkin & Tokaryk, 2012[1][2]
Okres istnienia: kampan–mastrycht PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 83.6/66 83.6/66
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Hesperornithes
Rząd	Hesperornithiformes
Rodzina	Brodavidae Martin, Kurochkin & Tokaryk, 2012
Rodzaj	Brodavis
Typ nomenklatoryczny
B. americanus Martin, Kurochkin & Tokaryk
Systematyka w Wikispecies

Brodavis – rodzaj wymarłych, prawdopodobnie zdolnych do lotu ptaków z kladu Hesperornithes, jedyny rodzaj rodziny Brodavidae^[3][2].

Do rodzaju zaliczono kilka gatunków, mianowicie: B. baileyi, B. americanus, B. mongoliensis oraz B. varneri^[1]. Ostatni z wymienionych był prawie dwa razy większy od swoich krewniaków. Został pierwotnie opisany w 2007 roku jako przedstawiciel rodzaju Baptornis, dopiero później wliczono go do nowego rodzaju, kiedy to opisano na podstawie skamieniałości kolejne gatunki (rok 2012)^[4]. Mimo to sugeruje się, aby nie wliczano go do tego samego rodzaju, a jedynie do tej samej rodziny, co zostało poparte filogenetycznie^[4].

Gatunkiem typowym wyznaczono B. americanus^[1]. Nazwa rodzajowa to połączenie Brod (od nazwiska Pierce′a Brodkorba, amerykańskiego ornitologia i paleontologa) oraz łac. avis – „ptak”^[4].

B. mongoliensis i B. americanus istniały ok. 70 milionów lat temu, B. baileyi ok. 67–66 mln. lat temu, zaś B. varneri 81,5–80,5^[4]. Stąd skamieniałości trzech pierwszych gatunków są datowane na mastrycht, a ostatniego na kampan.

Szczątki B. americanus, B. mongoliensis i B. baileyi są ograniczone do uszkodzonych skoków i trochleae, zaś w przypadku B. varneri zachowane zostały części szkieletu pozaczaszkowego, dokładnie kręgi szyjne i piersiowe, miednica oraz prawie kompletna tylna kończyna^[4].

W przeciwieństwie do swoich krewniaków B. varneri zamieszkiwał (jako jedyny) wyłącznie środowiska morskie, podczas gdy B. americanus i B. mongoliensis, odkryte kolejno w formacjach Hell Creek i Nemegt żyły na terenach środowisk słodkowodnych, co jest rzadko spotykaną preferencją habitatu u Hesperornithes^[4]. B. baileyi był ptakiem dwuśrodowiskowym, żyjącym w ekosystemach morskich i słodkowodnych^[4]. To Larry D. Martin w 1983 roku ogłosił istnienie słodkowodnego przedstawiciela kladu Hesperornithes, bazując na skoku odnalezionym w Wyoming^[2].

Dzisiejsze nury (Gaviiformes) i perkozy (Podicipediformes) są przystosowane do nurkowania, ale ich ułożenie stóp sprawia, że ciężko im chodzić na lądzie, bądź nie potrafią wzbić się w powietrze. Hesperornithes prawdopodobnie nie potrafiły wstać, a tym bardziej chodzić, a ich sposób lokomocji mógł być podobny do tego spotykanego u dzisiejszych pingwinów (Sphenisciformes) oraz fok (Phocidae)^[2]. Również i Brodavidae były przystosowane do nurkowania – tego samego typu co właśnie nury i perkozy (ang. foot-propelled diving)^[2].

Pęknięcie skoku u holotypu B. mongoliensis i trochleae u B. baileyi ujawnia cienkie ściany badanych kości, co może być związane z wtórną zdolnością do lotu u tych gatunków. Zdolność ta była prawdopodobnie cechą wszystkich gatunków Brodavis^[4]. Przy czym już Nessov w 1992 roku przypuścił istnienie małych Hesperornithes zdolnych do lotu, występujących na terenie dzisiejszej Azji^[2].

Pozycja filogenetyczna rodzaju Brodavis jest niepewna, sytuuje się go pomiędzy wczesnym Enaliornis a Pasquiaornis^[4].