Kaart | Wapen |
Vlag | |
Land | Kroasië |
Distrik | Dubrovnik-Neretva |
Koördinate | 42°38′N 18°06′O / 42.633°N 18.100°O |
Stigting | 3de eeu v.C. |
Stadstatus | - |
Oppervlakte: | |
- Totaal | 143,35 vk km |
Hoogte bo seevlak | 0 m |
Bevolking: | |
- Totaal (munisipaliteit in 2011) | 42 641[1] |
- Bevolkingsdigtheid | 297,5/vk km |
Tydsone | UTC +1 (MET) |
- Somertyd | UTC +2 (MEST) |
Klimaat | |
- Tipe | Mediterreense klimaat |
- Gemiddelde jaarlikse temperatuur | 16,4 °C |
- Gem. temp. Januarie/Julie | 2,4 / 21,0 °C |
- Gemiddelde jaarlikse neerslae | 1 035,7 mm |
Burgemeester | Mato Franković (HDZ) |
Amptelike Webwerf | www.dubrovnik.hr |
Dubrovnik [ˈdubrɔ̞ːʋnik]; Latyns Rausium, later Ragusium; Italiaans en Duits (verouderd) Ragusa; is 'n stad in 'n suidelike enklawe van Kroasië aan die Adriatiese Seekus.
Die stad is een van die belangrikste toeristebestemmings in die Adriatiese Seegebied, 'n seehawe, die setel van 'n Rooms-Katolieke biskop en die administratiewe sentrum van die distrik Dubrovnik-Neretva. Dubrovnik word vanweë sy kulturele betekenis dikwels ook "Pêrel van die Adria" en "Kroatiese Athene" genoem. Unesco het aan die historiese middestad in 1979 die status van wêrelderfenisgebied toegeken.
Die stad het sy ekonomiese welvaart van oudsher aan die seehandel te danke gehad. Sy handelsbetrekkinge het oor groot dele van Suidoos-Europa en die hele Middellandse Seegebied gestrek. As onafhanklike Republiek van Ragusa was Dubrovnik die enigste stadstaat in die oostelike Adriatiese See wat met Venesië meegeding het. Danksy sy welvaart en gesofistikeerde diplomasie het die stad 'n hoë beskawings- en ontwikkelingspeil bereik, veral gedurende die 15de en 16de eeu. Dubrovnik se Latynse leuse, Libertas ("Vryheid"), dateer van hierdie periode.
Alhoewel Dubrovnik reeds in die 1970's tot 'n gedemilitariseerde sone verklaar is om sy argitektuur en kunsskatte te beskerm, is die stad in 1991 ná die ontbinding van Joego-Slawië sewe maande lank deur Serwies-Montenegrynse magte beleër en gebombardeer.
Die stad het 'n leidende rol in die ontwikkeling van die Kroatiese taal en literatuur gespeel. 'n Groot aantal Kroatiese digters, kunstenaars, geleerdes, wiskundiges en natuurkundiges was boorlinge van Dubrovnik wat steeds as 'n kulturele sentrum van Kroasië fungeer. Die meerderheid van sy bevolking is met 88,4 persent Kroate. Daar is klein minderhede Serwiërs en Montenegryne, Bosniake, Albaniërs en Jode.